Ο εγκέφαλός σας είναι ένα πουλί
” Σκέφτομαι 99 φορές και δεν βρίσκω τίποτα. Σταματώ να σκέφτομαι, κολυμπάω στη σιωπή και η αλήθεια έρχεται σε μένα.” – Άλμπερτ Αϊνστάιν
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι χάνουν χρόνο όταν απλώς κοιτάζουν έξω από το παράθυρο. Στην κουλτούρα μας,αναμένεται από εσάς να κάνετε πάντα κάτι, να ελέγχετε πράγματα από αυτήν την ατελείωτη λίστα υποχρεώσεων ή να κατακτάτε μια νέα δεξιότητα. Κανείς δεν λέει ποτέ «Η μέρα μου ήταν καταπληκτική, κοίταξα έξω από το παράθυρο για 10 λεπτά».
Η κοινωνία μας θεωρεί την αφηρημάδα ως αντιπαραγωγική. Είναι όμως αλήθεια αυτό;
Ο Πλάτων είχε μια μεταφορά για το μυαλό. Είπε — «Οι ιδέες μας είναι σαν πουλιά που φτερουγίζουν στο κλουβί του εγκεφάλου μας. Αλλά για να εγκατασταθούν τα πουλιά, χρειαζόμασταν περιόδους ηρεμίας χωρίς σκοπό».
Η ιστορία είναι γεμάτη με περιπτώσεις στοχαστών και καλλιτεχνών που δημιούργησαν σπουδαία έργα τέχνης ενώ δεν έκαναν τίποτα.
Η Βιρτζίνια Γουλφ, η εμβληματική συγγραφέας πίστευε βαθιά στην αξία της ενδοσκόπησης και της παρατήρησης. Στο έργο της “A Room of One’s Own”, η Woolf αναφέρει πώς το να κάθεσαι δίπλα σε ένα παράθυρο και να παρακολουθείς τον κόσμο έξω οδήγησε σε βαθιές γνώσεις. Αυτές οι περιπτώσεις τη συνέδεσαν βαθύτερα με το περιβάλλον της και επηρέασαν τη συγγραφή της.
Μια από τις πιο επιτυχημένες συγγραφείς όλων των εποχών, η Αγκάθα Κρίστι ανέφερε συχνά πόσες από τις καλύτερες ιδέες της για την πλοκή της ήρθαν όχι όταν έγραφε ενεργά, αλλά σε στιγμές ξεκούρασης, όπως κατά τη διάρκεια των λουτρών.
Όταν κάποιος κοιτάζει έξω από ένα παράθυρο, το μυαλό παίρνει ένα διάλειμμα από τη συνεχή ανατροπή των σκέψεων και των εργασιών του. Είναι μια πρόσκληση να είσαι απλά – να παρατηρείς, να στοχάζεσαι και να αφήνεις το μυαλό να περιπλανηθεί. Είναι πιο ανοιχτό να δημιουργήσει νέες συνδέσεις και να φανταστεί πιθανότητες.
Η συνεχής υπερφόρτωση πληροφοριών, ειδοποιήσεων και απαιτήσεων για την προσοχή μας κρατά τα « πουλιά » στο μυαλό μας για πάντα να κυματίζουν. Μας κλέβουν από το μυαλό μερικές στιγμές ανάπαυσης.
Να, λοιπόν, κάτι που πρέπει να σκεφτείτε — Πώς μπορείτε να ενσωματώσετε αυτές τις στιγμές ηρεμίας χωρίς σκοπό στην καθημερινή σας ρουτίνα;
Αυτό που βρήκα πιο χρήσιμο είναι να πάω σε ένα τοπικό καφέ. Αφήνω το τηλέφωνό μου πίσω ή το βάζω σε λειτουργία πτήσης. Παραγγέλνω το αγαπημένο μου τσάι, κάθομαι και παρατηρώ. Ως μπόνους, το να κρατάς ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι και να νιώθεις τη ζεστασιά του είναι μια χαλαρωτική εμπειρία. Όταν δεν πάω σε ένα καφέ, στέκομαι στο μπαλκόνι του σπιτιού μου και κοιτάζω τα σύννεφα που αλλάζουν τα σχήματά τους, αιωρούνται τριγύρω. Κυριολεκτικά με κάνει να χάνω την αίσθηση του χρόνου και νιώθω ότι ο εγκέφαλός μου έκανε μίνι διακοπές.
Δώστε του μια ευκαιρία — ακόμα κι αν είναι μόνο για μία μέρα στην εβδομάδα.
Πηγή:
