Μια στρατηγική του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας

Η ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πιο επείγουσα προτεραιότητα του ΝΑΤΟ. Η αποτυχία σε αυτό, αυξάνει τον κίνδυνο ενός ευρύτερου πολέμου στην Ευρώπη και θα ενθαρρύνει άλλους αντιπάλους σε όλο τον κόσμο να επιδιώξουν τις αναθεωρητικές και ηγεμονικές τους φιλοδοξίες

 
Tο Atlantic Council δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με μια στρατηγική του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας. Η έκθεση υπογραμμίζει ότι η Ρωσία αποτελεί τη σημαντικότερη απειλή για την ασφάλεια των μελών του ΝΑΤΟ. Προτείνει ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να επιδιώξει την ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία, την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας, τον περιορισμό της ρωσικής επιρροής και την υποβάθμιση των ρωσικών δυνατοτήτων. Η στρατηγική αυτή απαιτεί αυξημένη υποστήριξη προς την Ουκρανία και μια ισχυρότερη αμυντική στάση του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, τονίζει την ανάγκη για αναγνώριση της συνεχιζόμενης σύγκρουσης με τη Ρωσία και την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας του ΝΑΤΟ.

 
Ποιες είναι οι βασικές απειλές που θέτει η Ρωσία στην ασφάλεια των χωρών μελών του ΝΑΤΟ;

Η Ρωσία αποτελεί την πιο άμεση και σημαντική απειλή για την ασφάλεια των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Η απειλή αυτή έχει αυξηθεί μετά την εισβολή της Μόσχας στη Γεωργία το 2008 και περιλαμβάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής, τον υβριδικό πόλεμο και τις παραβιάσεις των συνθηκών ελέγχου των εξοπλισμών. Η Ρωσία επιδιώκει να επαναβεβαιώσει την ηγεμονία της στον χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, να μειώσει τη δύναμη της δημοκρατικής κοινότητας των εθνών και να απονομιμοποιήσει τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες.

Ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι μιας στρατηγικής του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας;

Η στρατηγική του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας θα πρέπει να έχει τέσσερις βασικούς στόχους: α) ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία, β) αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας εναντίον των συμμάχων και εταίρων του ΝΑΤΟ, γ) περιορισμός της ρωσικής επιρροής πέρα από τα σύνορά της και δ) υποβάθμιση της ικανότητας και της βούλησης της Ρωσίας να επιτύχει την αναθεωρητική της ατζέντα.

Γιατί θεωρείται απαραίτητη η ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία για το ΝΑΤΟ;

Η ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πιο επείγουσα προτεραιότητα του ΝΑΤΟ. Η αποτυχία σε αυτό, αυξάνει τον κίνδυνο ενός ευρύτερου πολέμου στην Ευρώπη και θα ενθαρρύνει άλλους αντιπάλους σε όλο τον κόσμο να επιδιώξουν τις αναθεωρητικές και ηγεμονικές τους φιλοδοξίες. Η αποφασιστική ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απαραίτητη για την επιστροφή της σταθερότητας στην Ευρώπη και για την ενίσχυση της αξιοπιστίας της αποτρεπτικής στάσης της Συμμαχίας.

Πώς μπορεί το ΝΑΤΟ να αποτρέψει αποτελεσματικά την επιθετικότητα της Ρωσίας;

Για την αποτελεσματική αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας, το ΝΑΤΟ πρέπει να υιοθετήσει μια ισχυρή συμβατική και πυρηνική στάση. Η αξιοπιστία της αποτροπής πρέπει να επεκταθεί και στις ενέργειες της Ρωσίας που δεν φτάνουν στο επίπεδο του πολέμου, όπως ο υβριδικός πόλεμος και οι εκστρατείες παραπληροφόρησης. Εάν δεν αποτραπεί η επιθετικότητα σε αυτούς τους τομείς, μπορεί να υπονομευθεί η εμπιστοσύνη στη Συμμαχία και να αυξηθεί ο κίνδυνος πολέμου.

Ποιες ενέργειες προτείνουνται για την ενίσχυση της αμυντικής στάσης του ΝΑΤΟ στην ανατολική πτέρυγα;

Προτείνονται ενέργειες όπως: α) μόνιμη στρατιωτική παρουσία μεγαλύτερης κλίμακας κατά μήκος των ανατολικών συνόρων της Συμμαχίας, αναβαθμίζοντας τις υπάρχουσες μάχιμες ομάδες σε πλήρεις ταξιαρχίες μόνιμης στάθμευσης, β) διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας, συγκεντρωμένων ασκήσεων στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και γ) αναβάθμιση των συστημάτων αεράμυνας και αντιβαλλιστικής πυραυλικής άμυνας της Συμμαχίας για την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των ρωσικών απειλών.

Πώς θα πρέπει το ΝΑΤΟ να ανταποκριθεί στην εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής από τη Ρωσία;

Για να ενισχύσει περαιτέρω την αποτροπή κατά της ρωσικής επιθετικότητας στην Αρκτική, η Συμμαχία θα πρέπει: α) να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική του ΝΑΤΟ για την υπεράσπιση των συμφερόντων της στον Άνω Βορρά, β) να ιδρύσει μια Διοίκηση Αρκτικής και Κοινή Δύναμη του ΝΑΤΟ και γ) να ενισχύσει την αποτροπή κατά των ρωσικών ενεργειών που δεν φτάνουν στο επίπεδο του πολέμου, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και μέσω πιο διεκδικητικών και τιμωρητικών αντιδράσεων.

Πώς μπορεί το ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τον υβριδικό πόλεμο και τις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας μικρότερης κλίμακας;

Απαιτούνται ισχυρότερα τιμωρητικά μέτρα κατά της Ρωσίας για να την πείσουν να σταματήσει αυτές τις επιθέσεις. Ενώ πολλά από αυτά που πρέπει να γίνουν είναι εκτός της αρμοδιότητας των στρατιωτικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στο πώς μπορούν να αξιοποιηθούν στρατιωτικά μέσα για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τη ρωσική δραστηριότητα και την παροχή στρατιωτικής διάστασης στην απάντηση της διατλαντικής κοινότητας σε τέτοιες προκλήσεις.

Ποια είναι η σημασία της αύξησης της εσωτερικής ρωσικής αντιπολίτευσης στις αναθεωρητικές φιλοδοξίες του Κρεμλίνου;

Είναι ζωτικής σημασίας για την υποβάθμιση της πολιτικής βούλησης του ρωσικού κράτους να συνεχίσει τις επιθέσεις του. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ πρέπει να υποστηρίξουν πιο ενεργά τους Ρώσους ενδιαφερόμενους φορείς – ιδιαίτερα την κοινωνία των πολιτών – που είναι περισσότερο εναρμονισμένοι με τις διατλαντικές αξίες.

 
Ποια είναι τα βασικά επιχειρήματα του Atlantic Council για μια στρατηγική του ΝΑΤΟ;

Το Atlantic Council υποστηρίζει ότι μια στρατηγική του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας πρέπει να βασίζεται στις εξής βασικές αρχές:

  • Η Ρωσία αποτελεί την πιο άμεση και σημαντική απειλή για την ασφάλεια των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Η επιθετικότητα της Ρωσίας έχει ενταθεί από την εισβολή της στη Γεωργία το 2008 και περιλαμβάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη στρατιωτικοποίηση της Αρκτικής, τον υβριδικό πόλεμο και τις παραβιάσεις των συνθηκών ελέγχου των εξοπλισμών.
  • Το ΝΑΤΟ πρέπει να ηττήσει τη Ρωσία στην Ουκρανία, να αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα εναντίον των συμμάχων και εταίρων του ΝΑΤΟ, να περιορίσει τη ρωσική επιρροή πέρα από τα σύνορά της και να υποβαθμίσει την ικανότητα και τη βούληση της Ρωσίας να επιτύχει την αναθεωρητική της ατζέντα.
  • Η αποτυχία αποτροπής της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία κατέδειξε αδυναμίες στην αποτρεπτική ικανότητα του ΝΑΤΟ. Η συμμαχία πρέπει να αναγνωρίσει ότι η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με τη Δύση και να δράσει αναλόγως.
  • Η σύγκρουση με τη Ρωσία είναι μακροπρόθεσμη, καθώς ο Πούτιν δεν θα εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του, ακόμη και αν ηττηθεί στην Ουκρανία. Η ειρηνική συνύπαρξη με τη Ρωσία δεν είναι εφικτή βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα.
  • Η Ρωσία θα συνεχίσει να αυξάνει το μέγεθος και τις δυνατότητες των ένοπλων δυνάμεών της, παρά τις απώλειες στην Ουκρανία. Η ρωσική αεροπορία και το ναυτικό δεν έχουν υποστεί σημαντική υποβάθμιση, ενώ οι πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας παραμένουν ανεπηρέαστες.
  • Οι επιθετικές ενέργειες της Μόσχας, που δεν συνιστούν πόλεμο, θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν, συμπεριλαμβανομένου του υβριδικού πολέμου, της παραπληροφόρησης, των κυβερνοεπιθέσεων, των ενεργειακών και εμπορικών εμπάργκο, των δολοφονιών, του σαμποτάζ και της υποκίνησης αυτονομιστικών κινημάτων.
  • Η άσκηση πυρηνικού εκβιασμού από τη Μόσχα θα συνεχιστεί ως βασικό στοιχείο της στρατηγικής της Ρωσίας. Το ΝΑΤΟ πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν μπορεί να αποτραπεί από τον πυρηνικό εκβιασμό.
  • Η Μόσχα διεξάγει μια παγκόσμια εκστρατεία επιθετικότητας για να αποδυναμώσει τη δημοκρατική κοινότητα των εθνών και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες. Η εταιρική σχέση της Ρωσίας με την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.
  • Μια αποτελεσματική στρατηγική για τη Ρωσία απαιτεί συντονισμένη αξιοποίηση όλων των εργαλείων ισχύος που είναι διαθέσιμα μέσω της Συμμαχίας, των κρατών μελών της και των βασικών εταίρων της, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  • Το ΝΑΤΟ υπερτερεί σημαντικά της Ρωσίας σε στρατιωτική και οικονομική ισχύ. Η εφαρμογή μιας αποτελεσματικής στρατηγικής για τη Ρωσία είναι θέμα στρατηγικού οράματος και πολιτικής βούλησης.

Για να αντιμετωπίσει την απειλή που θέτει η Μόσχα, μια στρατηγική του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία θα πρέπει να είναι δομημένη γύρω από τέσσερις βασικούς στόχους:

  • Να ηττηθεί η Ρωσία στην Ουκρανία.
  • Να αποτραπεί η επιθετικότητα της Ρωσίας.
  • Να περιοριστεί η επιρροή και ο έλεγχος της Ρωσίας.
  • Να υποβαθμιστούν οι δυνατότητες και η αποφασιστικότητα της Ρωσίας.

Η επίτευξη αυτών των στόχων θα ανάγκαζε το Κρεμλίνο να συμπεράνει ότι οι αναθεωρητικές του φιλοδοξίες είναι ανέφικτες και αυτοκαταστροφικές.

Σχετικά Άρθρα