Αισιοδοξία για την Αμερικανική δημοκρατία
Μια αξιολόγηση των πρόσφατων διαδηλώσεων και της πολιτικής σκηνής
Το πρόσφατο κύμα διαδηλώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικά η πορεία “No Kings” στο Σαν Φρανσίσκο, προσφέρει μια ενδιαφέρουσα οπτική για την κατάσταση της αμερικανικής δημοκρατίας και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής αντίστασης. Ο Noah Smith, συμμετέχοντας σε αυτές τις διαδηλώσεις, διατυπώνει μια συγκρατημένη αισιοδοξία, αναδεικνύοντας τη μετατόπιση της στρατηγικής και της εικόνας του αντι-Τραμπ κινήματος.
Η φύση των διαδηλώσεων: Πατριωτισμός και ειρήνη
Σε αντίθεση με προηγούμενες διαδηλώσεις, όπως αυτές του Black Lives Matter το 2020 ή οι διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης, οι πρόσφατες κινητοποιήσεις χαρακτηρίστηκαν από έντονο πατριωτισμό και ειρηνικό χαρακτήρα. Οι συμμετέχοντες κρατούσαν αμερικανικές σημαίες, ενώ τα συνθήματα και τα πλακάτ αναφέρονταν στο Σύνταγμα, το Άγαλμα της Ελευθερίας και την Αμερικανική Επανάσταση του 1776. Η απουσία βίαιων επεισοδίων, εκτός από κάποιες αναφορές στο Λος Άντζελες, ήταν αξιοσημείωτη, με τον Smith να τονίζει ότι στη διαδήλωση του Σαν Φρανσίσκο δεν είδε ούτε έναν αστυνομικό. Αυτή η “πειθαρχία του μηνύματος” θεωρείται ως μια σημαντική νίκη δημοσίων σχέσεων για την αντιπολίτευση, ειδικά σε σύγκριση με την υποτονική και αδιάφορη στρατιωτική παρέλαση για τα γενέθλια του Τραμπ.
Η επίδραση της “τονικής αστυνόμευσης”
Ένα κεντρικό στοιχείο της ανάλυσης είναι ο ρόλος της “τονικής αστυνόμευσης” (tone policing). Αρχικές, μικρές αλλά βίαιες ταραχές κατά του ICE στο Λος Άντζελες, όπου χρησιμοποιήθηκαν και μεξικάνικες σημαίες, προκάλεσαν την καταδίκη από πολλούς φιλελεύθερους σχολιαστές, οι οποίοι ζήτησαν οι διαδηλώσεις να παραμείνουν ειρηνικές και να αποφευχθούν σύμβολα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως αντι-αμερικανικά. Παρά τις αντιδράσεις από προοδευτικούς που υποστήριζαν το δικαίωμα των διαδηλωτών να εκφράζονται όπως επιθυμούν, η “τονική αστυνόμευση” φαίνεται να λειτούργησε. Η απουσία μεξικανικών σημαιών στις επόμενες διαδηλώσεις και ο γενικά ειρηνικός τους χαρακτήρας θεωρούνται ως απόδειξη ότι αυτή η προσέγγιση ήταν αποτελεσματική στην εστίαση της δημόσιας προσοχής στις καταχρήσεις εξουσίας του Τραμπ.
Η αντίδραση του Τραμπ και η κοινή γνώμη
Η ανάλυση υποστηρίζει ότι η απειλή της αστικής αναταραχής, σε συνδυασμό με την αρνητική κοινή γνώμη, ανάγκασε τον Τραμπ να υποχωρήσει σε ορισμένες από τις πιο ακραίες μεταναστευτικές του πολιτικές. Παρόλο που ο Τραμπ επικαλέστηκε οικονομικούς λόγους για την αλλαγή στάσης του, η χρονική στιγμή υποδηλώνει ότι οι διαδηλώσεις του Λος Άντζελες ίσως τον τρόμαξαν.
Οι δημοσκοπήσεις του Ιουνίου 2025 δείχνουν μια υποχώρηση της έγκρισης του Τραμπ σε θέματα μετανάστευσης και απελάσεων. Επιπλέον, υπάρχει αυξημένη δυσφορία για την ανάπτυξη των Πεζοναυτών/Εθνοφρουρών στην περιοχή του Λος Άντζελες και για τις ίδιες τις διαδηλώσεις κατά του ICE, αν και με μικρότερο αρνητικό “net”. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων πρέπει να είναι ευθύνη της πολιτείας/τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Πέρα από τη μετανάστευση, ο Τραμπ φαίνεται να έχει υποχωρήσει και σε άλλα θέματα, όπως οι δασμοί, η σχέση με τη Ρωσία, η υποστήριξη στην Ουκρανία, και παράλογες ιδέες όπως η κατάληψη της Γροιλανδίας. Αυτό υποδηλώνει ότι ο Τραμπ “κυβερνά σαν πρόεδρος στη δεύτερη θητεία του” , ο οποίος είναι πιο επιφυλακτικός απέναντι στη δημοφιλία του και αποφεύγει τις πιο ακραίες ιδέες του.
Η λειτουργία της ειρηνικής διαμαρτυρίας και η αισιοδοξία για τη δημοκρατία
Ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι η ειρηνική διαμαρτυρία και η “τονική αστυνόμευση” λειτουργούν ως ένας μηχανισμός για την παρουσίαση του κινήματος αντίστασης ως μια μετριοπαθή εναλλακτική, αναχαιτίζοντας τις πιο ακραίες τάσεις που μπορεί να αναδυθούν από τη βάση. Αυτή η προσέγγιση θεωρείται αποτελεσματική, καθώς έχει οδηγήσει σε μείωση της δημοτικότητας του Τραμπ σε θέματα μετανάστευσης.
Ενώ αναγνωρίζεται η πραγματική απειλή του αυταρχισμού, όπως είχε τονίσει και ο Paul Krugman , η ανάλυση υποστηρίζει ότι η αντίσταση ήταν αυτή που ανάγκασε τον Τραμπ να υποχωρήσει, αποτρέποντας έτσι τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις. Η αμερικανική δημοκρατία, σύμφωνα με τον Smith, φαίνεται να αντιστέκεται, με τη “μετριοπαθή, λογική, φιλελεύθερη χώρα που μεγαλώσαμε” να αναδύεται για να προστατεύσει τον εαυτό της.
Προκλήσεις για το Δημοκρατικό Κόμμα
Παρόλα αυτά, ο Smith επισημαίνει ότι, ενώ η συνολική έγκριση του Τραμπ δεν είναι μεγάλη, η δημοτικότητα του Δημοκρατικού Κόμματος είναι ακόμη χαμηλότερη από αυτήν του Ρεπουμπλικανικού. Αυτό υποδηλώνει ότι οι Δημοκρατικοί δεν μπορούν να βασίζονται μόνο στην αντίσταση στον Τραμπ. Πρέπει να προσφέρουν ένα όραμα για το μέλλον της Αμερικής που να εμπνέει τους ψηφοφόρους. Η “πατριωτική υπεράσπιση των παραδοσιακών φιλελεύθερων αμερικανικών αξιών” που παρατηρήθηκε στις διαδηλώσεις “No Kings” δίνει ελπίδα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει αυτή η ανανέωση του Δημοκρατικού Κόμματος.
Συνοψίζοντας, το άρθρο του Noah Smith προσφέρει μια αισιόδοξη, αλλά προσεκτική, εκτίμηση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης στις ΗΠΑ. Υπογραμμίζει τη σημασία της ειρηνικής και πατριωτικής διαμαρτυρίας ως αποτελεσματικού μέσου αντίστασης στον αυταρχισμό και αναδεικνύει την ανάγκη των Δημοκρατικών να αναπτύξουν ένα ελκυστικό όραμα για το μέλλον της χώρας.
Πηγή: noahpinion.blog
mywaypress.gr – Για προσεκτικούς αναγνώστες
