Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της οικονομίας της Αργεντινής κρίνεται ως ιδιαίτερα αμφίβολη. To ευρύ φάσμα στρεβλώσεων και το μη αμελητέο “οπλοστάσιο” της κυβέρνησης
Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της οικονομίας της Αργεντινής κρίνεται ως ιδιαίτερα αμφίβολη, καθώς το μίγμα πολιτικής της κυβέρνησης (επεκτατική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική σε συνδυασμό με ad-hoc, βραχυπρόθεσμα πυροσβεστικά μέτρα), σε συνδυασμό με τους περιορισμούς στο διεθνές εμπόριο και στην αγορά ξένου συναλλάγματος, έχει δημιουργήσει ένα ευρύ φάσμα στρεβλώσεων:
1.Υψηλός πληθωρισμός. Σύμφωνα με ανεξάρτητους αναλυτές, πιθανόν να ξεπεράσει το 30% κατά το 2013.
2.Στρεβλώσεις τιμών και αξιών, ως αποτέλεσμα των κατά περίπτωση κυβερνητικών μέτρων (επιδοτήσεις οικιακών λογαριασμών και καυσίμων, φορολόγηση εξαγωγών, πάγωμα τιμών προϊόντων σουπερμάρκετ κλπ.).
3.Κάμψη των επενδύσεων στην χώρα από την αλλοδαπή, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης, μακροοικονομικής σταθερότητας και αδιαφανούς θεσμικού πλαισίου. Είναι απορίας άξιο πώς η Αργεντινή προσδοκά να προσελκύσει επενδύσεις, από την στιγμή που ουσιαστικά απαγορεύει τον επαναπατρισμό των κερδών και καθιστά αμφίβολη την δυνατότητα προμήθειας πρώτων υλών, ενδιάμεσων βιομηχανικών αγαθών και κεφαλαιουχικού εξοπλισμού από το εξωτερικό.
4.Πτώση της αποταμίευσης και αύξηση της κατανάλωσης. Καθώς τα πραγματικά τραπεζικά επιτόκια είναι αρνητικά (επιτόκια καταθέσεων 11-12% έναντι πληθωρισμού 25%), καθίσταται σαφές ότι κατ’ουσία η κυβέρνηση “τιμωρεί” την αποταμίευση και ευνοεί την κατανάλωση, στην οποία καταφεύγει μεγάλο μέρος των πολιτών προκειμένου να αποφύγουν την απαξίωση των οικονομιών τους.
5.Περιορισμένες επενδύσεις σε έργα υποδομής.
6.Ελλειμματικό ενεργειακό ισοζύγιο σε συνδυασμό με πεπαλαιωμένο εθνικό δίκτυο, το οποίο μετά βίας ανταπεξέρχεται στις ενεργειακές ανάγκες της χώρας σε περιόδους αιχμής, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται συχνές διακοπές και να πλήττεται η βιομηχανική δραστηριότητα.
7.Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, υφίσταται σοβαρό πλήγμα η διεθνής ανταγωνιστικότητα της χώρας. Καθώς ο πληθωρισμός φτάνει το 25%, οι ετήσιες αυξήσεις των μισθών (υπό την πίεση των συνδικάτων) το 25-30%, ενώ η διολίσθηση του πέσο το 16%, οι τιμές εξαγωγής Ex Works αυξάνονται κατ’ανάγκη κατά 10% περίπου. Επιπλέον, η έλλειψη επενδύσεων και υγιούς ανταγωνισμού πλήττει την έρευνα-ανάπτυξη, την καινοτομία αλλά και την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων.
8.Επιδείνωση της διεθνούς εικόνας της Αργεντινής, ως αποτέλεσμα των οξυμμένων σχέσεών της με το ΔΝΤ και τους διεθνείς επενδυτές οι οποίοι δεν αποδέχθηκαν την μονομερή αναδιάρθρωση του αργεντινού χρέους τα έτη 2005 και 2010.
9.Επιδείνωση σχέσεων με εμπορικούς εταίρους (προσφυγές στον ΠΟΕ, διερεύνηση Ε. Επιτροπής για antidumping και antisubsidies βιοκαυσίμων).
Συνολικά, η κυβέρνηση αδυνατεί να διαχειρισθεί ορθολογικά τις μακροοικονομικές ασυνέπειες που δημιουργεί η πολιτική της και καταφεύγει συστηματικά σε πυροσβεστικά, βραχυπρόθεσμα μέτρα.
Ωστόσο, η έλλειψη προβλεψιμότητας και οι απότομες αλλαγές πλεύσης σε επίπεδο αγοράς (κρατικοποίηση YPF, σιωπηρή απαγόρευση επαναπατρισμού κεφαλαίων κλπ.) επιβαρύνουν ιδιαίτερα το επενδυτικό κλίμα και αναιρούν την εμπιστοσύνη των υποψήφιων επενδυτών στην χώρα.
Επιπλέον, η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της χώρας επιβαρύνει τον υπάρχοντα φαύλο κύκλο, καθώς ουσιαστικά επιβάλλει στην Αργεντινή την αυστηροποίηση των περιοριστικών μέτρων, προκειμένου να μην υποστεί η εγχώρια παραγωγή ανεπανόρθωτη ζημιά.
Σε αντιστάθμισμα των ανωτέρω, πρέπει να σημειωθεί ότι το “οπλοστάσιο” της κυβέρνησης στην –βραχυπρόθεσμη, τουλάχιστον- αντιμετώπιση των ανωτέρω δεν είναι αμελητέο: περιλαμβάνει ένα τραπεζικό τομέα αρκετά σταθερό με ικανοποιητική ρευστότητα, αξιόλογα συναλλαγματικά διαθέσιμα, δυνατότητα χρηματοδότησης μέσω της Κεντρικής Τράπεζας (παρά τις πληθωριστικές πιέσεις που αυτό συνεπάγεται) και υψηλή διεθνή ζήτηση για σημαντικά προϊόντα της Αργεντινής.
Τελικά, για την οικονομία της Αργεντινής, τουλάχιστον κατά το 2013, πολλά θα εξαρτηθούν από τις διεθνείς τιμές για προϊόντα-κλειδιά όπως η σόγια, το γενικότερο διεθνές χρηματοοικονομικό πλαίσιο (ανάκαμψη Βραζιλίας, ρυθμός ανάπτυξης Κίνας) και εσωτερικούς παράγοντες (ύψος συγκομιδής 2013, ύψος δημοσιονομικών δαπανών ενόψη κοινοβουλευτικών εκλογών Οκτωβρίου, ενεργειακοί περιορισμοί, διαμόρφωση επιπέδων πληθωρισμού, περαιτέρω κάμψη ανταγωνιστικότητας κλπ.).
Πηγή: Πρεσβεία της Ελλάδος Μπουένος Άιρες, Γραφείο Οικονομικών & Εμπορικών Υποθέσεων
www.mywaypress.gr
