ΔΝΤ: Η εισοδηματική «ψαλίδα» επιβραδύνει την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και τροφοδοτεί την πολιτική αστάθεια
«Τα μέτρα τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και στο σκέλος των δαπανών μπορούν να σχεδιαστούν με τρόπο που να μειώνουν την επιβάρυνσή για τις ομάδες χαμηλότερου εισοδήματος», τονίζει σε έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), υπό τον τίτλο « Δημοσιονομική Πολιτική και Εισοδηματική Ανισότητα», προειδοποιώντας πως η εισοδηματική «ψαλίδα» επιβραδύνει την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και τροφοδοτεί την πολιτική αστάθεια. Ιδιαίτερη αναφορά υπάρχει στην ελληνική περίπτωση, την οποία και φέρει ως παράδειγμα για τα παρεπόμενα των μειώσεων στις αποδοχές των πολιτών.
Το Ταμείο προτείνει για την αντιμετώπιση της εισοδηματικής ανισότητας περισσότερες στοχευμένες κοινωνικές δαπάνες και μεγαλύτερη προοδευτικότητα στη φορολογία ( όπως π.χ. με τη φορολογία ακινήτων) , ώστε να περιορισθεί η ανάγκη για μεγάλες περικοπές στις κοινωνικές μεταβιβάσεις.
Οι αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναφέρονται αναλυτικά στην ελληνική περίπτωση, για την οποία όπως τονίζεται στην έκθεση υπάρχουν λεπτομερή στοιχεία για τις επιπτώσεις των δημοσιονομικών μέτρων στο εισόδημα.
Συγκεκριμένα, αναφέρουν πως η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών (Λεττονία , Πορτογαλία, Ρουμανία και Ισπανία) που κατά την πενταετία 2008 -2012, τα πλουσιότερα νοικοκυριά επιβαρύνθηκαν με το μεγαλύτερο μέρος του κόστους προσαρμογής. Στην έκθεση σημειώνεται πως οι μειώσεις στους μισθούς του δημοσίου τομέα ήταν μεγάλες στην Ελλάδα, ενώ σημαντικό ρόλο στη δημοσιονομική προσαρμογή διαδραμάτισε η αύξηση του φόρου εισοδήματος.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, σε αρκετές προηγμένες οικονομίες, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, η εισοδηματική ανισότητα έχει επιστρέψει σε επίπεδα παρόμοια με εκείνα που καταγράφονταν πριν ακόμη και από τη Μεγάλη Ύφεση.
Ενδεικτικά, όπως επισημαίνεται, στην Ελλάδα – το επίκεντρο του μεγάλου ευρωπαϊκού προβλήματος της κρίσης χρέους – το φτωχότερο 10% του πληθυσμού έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου για τους φόρους εισοδήματος (από τις 12.000 ευρώ στις 5.000 ευρώ το 2011).
Παράλληλα και σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, σημειώνεται πως τα μέτρα της δημοσιονομικής προσαρμογής έχουν οδηγήσει σε προοδευτικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις: Οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων μειώθηκαν, όπως και συγκεκριμένα επιδόματα, ενώ καταργήθηκε και ο 13ος και ο 14ος μισθός.
Όπως επισημαίνεται μάλιστα, τα διάφορα πακέτα μέτρων – που διαφέρουν ως προς την έκταση και τη σύνθεσή τους – έχουν συμβάλει σημαντικά στην υπονόμευση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων. Άλλωστε, όπως παρατηρείται και σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, τα μέτρα μπορούν να σχεδιαστούν έτσι ώστε να μειώνουν το βάρος στις ομάδες χαμηλότερου εισοδήματος.
Το ΔΝΤ σημειώνει πως η οικονομική δυσπραγία που βιώνουν οι Έλληνες – και όχι μόνο – πολίτες ευθύνεται και για τις εκδηλώσεις βίας.
Η εισοδηματική ανισότητα (που μαζί με τις αναπτυγμένες οικονομίες, έχει αυξηθεί στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και στις χώρες της Ασίας) θεωρείται η κινητήρια δύναμη για τις διαδηλώσεις στην Αθήνα, στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας, στο Καράκας της Βενεζουέλας και στην Τρίπολη της Λιβύης.
ΙΝFO- Η έκθεση εδώ: ΔΝΤ
