
Διαχειριστής ή ριζοσπαστικός καινοτόμος Ηγέτης;
Τα δημιουργικά μηνύματα που προέκυψαν από το πολύ ενδιαφέρον συνέδριο ηγεσίας της ΕΑΣΕ, επιβεβαιώνουν αυτό που οι περισσότεροι γνωρίζουν από πρώτο χέρι στον αγώνα που δίδεται καθημερινά τα τελευταία χρόνια. Η παραδειγματική ηγεσία και η ολοκληρωτική αφοσίωση είναι ο καταλύτης σε όλες τις μάχες.
Ο πρόεδρος της Εταιρίας Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων (ΕΑΣΕ) Νικήτας Κωνσταντέλλος, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στο πλαίσιο του 25ου Συνεδρίου Ηγεσίας της, με θέμα: «Το νέο παρόν: Η ηγεσία μπροστά στον καθρέφτη»,τόνισε όμως κάτι που συζητείται και προβληματίζει ευρύτατα. Σημειώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο και ότι πρέπει να βρει τρόπο να μετατρέψει τη σταθεροποίηση της στασιμότητας σε αναπτυξιακή πορεία, συμπλήρωσε ότι αυτό, «όπως οι περισσότεροι ξέρουμε ήδη από τις εταιρίες μας που παλεύουν με τα κύματα τα τελευταία έξι χρόνια, δεν είναι καθόλου απλό. Ιδιαιτέρως όταν έχεις να αντιμετωπίσεις πλέον τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό! Γιατί άλλο το τέλος της πτώσης κι άλλο το πώς εξασφαλίζεις μια δυναμική επανεκκίνηση της Οικονομίας. Εμείς, η ηγεσία των επιχειρήσεων, πρέπει να δείξουμε τον δρόμο!».
Μεταφέροντας την εικόνα στον τρόπο διαχείρισης ενός ανεπαρκούς μοντέλου ανάπτυξης που βασάνισε επί χρόνια, και συνεχίζει να τιμωρεί την ελληνική επιχειρηματικότητα, η διαπίστωση της εξάρτησης από την επιφανειακή ενασχόληση της ηγεσίας της δημόσιας διοίκησης , με το απαιτητικό έργο του «Πως εξασφαλίζεις μια δυναμική επανεκκίνηση» θα διαπιστώναμε την προφανή κακοποίηση στοιχειωδών κανόνων ηγεσίας και την υποθήκευση κάθε σχεδίου. Το οδυνηρό μάθημα από την κάλυψη μιας δημιουργικής λογιστικής απόκρυψης, η εκτροπή των προτεραιοτήτων και η ενασχόληση με περιφερειακά ζητήματα χαμηλής βαρύτητας, οδηγεί σε ένα αβίαστο συμπέρασμα. Η ωραιοποίηση της εικόνας δεν υποκαθιστά την έλλειψη ηγεσίας. Την εντείνει. Το κρατικής αντίληψης μάνατζμεντ προς εξυπηρέτηση βραχυπρόθεσμων συμφερόντων το αποδεικνύει .
Προς τούτο θα ήταν ιδιαιτέρως διδακτική μια εκπαίδευση στα βασικά μαθήματα ηγεσίας. Νοιώθοντας την ανάσα της αγοράς γίνεσαι πάντα καλύτερος. Όχι μόνο λογω σκληρού και ωφέλιμου ανταγωνισμού. Αλλά από ανάγκη επιβίωσης. Από πάθος να γίνεις καλύτερος. Από πίστη στο έργο σου. Από πείσμα στις φιλοδοξίες σου. Από διάθεση να κάνεις κάτι. Να γράψεις ιστορία.
Παναγιώτης Τσακιρίδης