Επιταχυντής αδράνειας

Ο κεντρικός πυρήνας κάθε κρατικού σχεδιασμού που φιλοδοξεί να προσεγγίσει αναπτυξιακούς στόχους και σε άλλα διαφορετικά πεδία, οφείλει να απελευθερώνει υγιείς δυνάμεις, να προσθέτει νέες δυνατότητες , να μετουσιώνει τα επιχειρηματικά οράματα σε νέα ριζοσπαστικά πεδία καινοτομιών, να προσθέτει, να αθροίζει και να δημιουργεί νέο-νέο πλούτο.

Που σκοντάφτει κάθε τέτοιο σχέδιο;

Στην ανεπάρκεια; Πριν θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ίσως εάν υπάρχει καν ένα στοιχειώδες σκαρίφημα σχεδίου. Στην αποδεδειγμένη ανεπάρκεια δεν επιτρέπεται  να αναρωτηθούμε.

Στην αντίληψη προτεραιοτήτων;  Η ενασχόληση με τα μικρά και αλλότρια περιορίζει τον ορίζοντα και τυφλώνει. Εάν μάλιστα δεν είσαι και (απ0δεδειγμένα) μάνατζερ επιβιώνεις (προσφέροντας) δια της κρατικής μονιμοαδράνειας.

Στην ιεράρχηση αναγκών και μεγάλης εικόνας; Η κρίση είναι ωφέλιμη και στο να οξύνει το πνεύμα αλλαγής, την ανάγκη ανατροπής, την αντισυμβατική ματιά σε όλα, την επαναστατική διάθεση στην άσκηση δημόσιου έργου.

Ένα από τα πλέον προκλητικά πεδία, που είναι υπό πλήρη εγκατάλειψη, αναδείχθηκε από την εκδήλωση του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ).

Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Κλινικών Μελετών με τίτλο: «Κλινικές Μελέτες στην Ελλάδα: Γιατί δεν επιταχύνουμε?» ο  Πρόεδρος του ΣΦΕΕ, κ. Κωνσταντίνος Φρουζής, υπογράμμισε ότι: «Η κλινική έρευνα δημιουργεί και προσφέρει εξειδικευμένη απασχόληση, εισάγει και ενσωματώνει στο ελληνικό αναπτυξιακό πρότυπο τη διεθνή τεχνογνωσία. Με τα κατάλληλα οικονομικά, φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα, καθώς και με τη σύνδεση των Πανεπιστημίων με την έρευνα θα  έχουμε εντυπωσιακές επιδόσεις.

Εντούτοις, η χώρα μας παραμένει μη ανταγωνιστική στο πλαίσιο των πολυεθνικών προγραμμάτων, κυρίως λόγο των καθυστερήσεων στην έναρξη & υλοποίηση των κλινικών μελετών.

Πλέον το όραμα για ετήσια έσοδα από επενδύσεις στην κλινική έρευνα της τάξης των 300 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ, μοιάζει ουτοπικό.

Θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως το 2013 τα έσοδα δεν αυξήθηκαν σε σχέση με το «φτωχό» σε κλινική έρευνα 2012, ενώ για το 2014 από τα όσα μπορούμε να γνωρίζουμε από πλευράς εγκρίσεων, τα κεφάλαια υπολογίζονται σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα».

Τα δεδομένα που κατέθεσε ο ΣΦΕΕ είναι αποκαλυπτικά, με το παραγόμενο αποτέλεσμα αποκαρδιωτικό:

• «Κάθε φορά που εγκρίνεται μια κλινική δοκιμή “εισάγονται” στην Ελλάδα περίπου 250.000€ και προκαλείται, σύμφωνα με τους δημοσιευμένους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, καθαρή αύξηση στο ΑΕΠ της χώρας μας, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τις 500.000€ ανά κλινική δοκιμή.

Παρόλα αυτά, φαίνεται (έως το 2012 τουλάχιστον) ότι “δεν επιταχύνουμε”. Με ένα νέο θεσμικό πλαίσιο και με δεδομένη τη διάθεση των φαρμακευτικών εταιρειών και δηλωμένη την πρόθεση των αρχών να συνδράμουν να επενδύσουν σε έρευνα στην Ελλάδα, η απάντηση στο ερώτημα  «Γιατί στην Ελλάδα δεν επιταχύνουμε;» είναι επιτακτική και μείζονος σημασίας για τη χώρα. Η αναζήτηση λύσεων αποτελεί εθνική προτεραιότητα.

• Για κάθε επιπλέον επένδυση €10 εκ. βάσει εκτίμησης ΙΟΒΕ, υπάρχει συνολική αύξηση του ΑΕΠ κατά 22 εκ. €, επιπλέον αύξηση κατά 5,18 εκ. στα έσοδα του Κράτους από φόρους και εισφορές και δημιουργία 436 νέων θέσεων εργασίας

Η αντιμετώπιση της έλλειψης κεντρικού συντονισμού στην Δημόσια Διοίκηση που αφορά στην επίλυση λειτουργικών-διαδικαστικών θεμάτων κυρίως στην υλοποίηση των συμβάσεων με τα Νοσοκομεία και τις ΥΠΕ θα απελευθέρωναν περισσότερες ευκαιρίες συνεργασιών και χρηματοδοτήσεων στα πλαίσια του ΕΣΥ.

Η κατάσταση αυτή σε συνδυασμό με την επίσης μεγάλη καθυστέρηση της έγκρισης τιμολόγησης & αποζημίωσης νέων φαρμάκων την προηγούμενη τριετία αποτελούν  πλέον σοβαρότατο λόγο αποκλεισμού της χώρας μας από την δραστηριότητα διενέργειας κλινικών μελετών, καθώς η Ελλάδα εμφανίζεται ως μια μη φερέγγυα και ανταγωνιστική επιλογή, με αποτέλεσμα και οι επιχειρήσεις να περιορίζουν ακόμα περισσότερο την έκταση της δραστηριότητάς τους σε αυτόν τον τομέα. Αυτό βέβαια έχει σαν αποτέλεσμα και τη μη αξιοποίηση του υψηλού επιστημονικού δυναμικού της χώρας και της αξιοπιστίας του ως  βασικό κίνητρο για την προσέλκυση και τη διατήρηση των κλινικών μελετών στην Ελλάδα.

• Σε μια εποχή που η χώρα στοχεύει στην ανάπτυξη, το γεγονός αυτό επηρεάζει την επιλογή  της χώρας μας για συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα, συντελεί στην  μείωση των κλινικών μελετών κατά 12% των εταιρειών μελών ΣΦΕΕ (στο διάστημα 2012 έναντι 2010), στην αύξηση της ανεργίας στον κλάδο της έρευνας και φυσικά στερεί από την χώρα την εισροή σημαντικών πόρων από το εξωτερικό.

Η προσέλκυση επενδύσεων στην Κλινική Έρευνα θα αυξηθεί σημαντικά με τη μείωση της γραφειοκρατίας, την απλοποίηση των διαδικασιών και συστηματική τήρηση του χρονοδιαγράμματος έγκρισης των κλινικών μελετών σύμφωνα με την Κοινοτική και Εθνική νομοθεσία.»

Ένα ακόμη στοίχημα ολικής αναστροφής που θα μπορούσε να προσδώσει ανεκτίμητη υπεραξία έχει περιέλθει στην πολυτέλεια της εγκατάλειψης.

Οι κλινικές δοκιμές αποτελούν  όχι απλώς “οξυγόνο” για το ανθρώπινο κεφάλαιο και την οικονομία της χώρας .Αλλά δομικό  στοιχείο ενός νέου εθνικού μοντέλου που θα έπρεπε να αποτελεί καθημερινή έννοια και αναπόσπαστο μέρος ενός συνολικού πλάνου. Δυστυχώς δεν υπήρξε. Η επιβράδυνση κοστίζει πολλαπλώς… Ως πότε; Για πόσους; Και γιατί;

Σύμφωνα με το λεξικό επιταχύνω σημαίνει: «αυξάνω την ταχύτητα κινήσεως ή ενέργειας, επισπεύδω κάτι, συντομεύω το χρόνο. Αντίθετο: επιβραδύνω.» Το αντίθετο της αδράνειας μας αφορά όλους. Όντως “η αναζήτηση λύσεων αποτελεί εθνική προτεραιότητα” .

Παναγιώτης Τσακιρίδης