Ανατρεπτική ανάλυση του Jonathan V. Last: 7 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τον Αμερικανό Πάπα

Το άρθρο “Seven Things to Know About the American Pope” του Jonathan V. Last, (thebulwark.com) προσφέρει μια πολυεπίπεδη ανάλυση της εκλογής του πρώτου Αμερικανού Πάπα, Λέοντα ΙΔ’ (κατά κόσμον Bobby Prevost από το Σικάγο). Η ανάλυση αυτή επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει τις πιθανές συνέπειες και τον συμβολισμό αυτής της ιστορικής εκλογής, τόσο για την Καθολική Εκκλησία όσο και για το αμερικανικό και παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.

 
Βασικά σημεία

Αποσύνδεση από την Αμερικανική πολιτική σκηνή: Ο αρθρογράφος τονίζει εμφατικά ότι η επιλογή του Αμερικανού Πάπα δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως μια κίνηση με επίκεντρο τις ΗΠΑ ή τις πολιτικές τους εξελίξεις. Υποστηρίζει ότι το Κολέγιο των Καρδιναλίων και το Άγιο Πνεύμα δεν καθοδηγούνται από αμερικανικές πολιτικές σκοπιμότητες, όπως η επιρροή του Ντόναλντ Τραμπ.

Η αντίδραση του Κινήματος MAGA: Παρά την παραπάνω αποσαφήνιση, ο Last προβλέπει ότι οι υποστηρικτές του κινήματος “Make America Great Again” (MAGA) θα πανηγυρίσουν την εκλογή ως δική τους νίκη. Ωστόσο, αντικρούει αυτή την οπτική, υπενθυμίζοντας τον παγκόσμιο και οικουμενικό χαρακτήρα της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία ιστορικά τάσσεται υπέρ των ανοιχτών συνόρων, σε αντίθεση με τις θέσεις του MAGA.

Πιθανή πολιτική εμπλοκή και σύγκρουση: Ο αρθρογράφος διερευνά την πιθανότητα ο Πάπας Λέων ΙΔ’ να εμπλακεί, έστω και άθελά του, στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Αναφέρει ότι οι προηγούμενες αναδημοσιεύσεις του (retweets) υποδηλώνουν πίστη στις παραδοσιακές καθολικές διδασκαλίες περί κοινωνικής δικαιοσύνης, οι οποίες έρχονται σε σύγκρουση με την τρέχουσα πολιτική ατζέντα των Ρεπουμπλικανών. Προβλέπει ότι το κίνημα MAGA θα προσπαθήσει να τον οικειοποιηθεί ή να τον πολώσει, και εκτιμά ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ενδέχεται να αισθανθεί την ανάγκη να αντιπαρατεθεί μαζί του, θεωρώντας έναν Αμερικανό Πάπα που δεν δηλώνει ανοιχτά την υποστήριξή του στο MAGA ως πρόκληση.

 
Ενδείξεις για την αποστολή του νέου Πάπα:

Γλωσσική επιλογή: Η πρώτη προσευχή του Πάπα έγινε στα ιταλικά, λατινικά και ισπανικά, παραλείποντας τα αγγλικά, μια κίνηση που ερμηνεύεται ως μήνυμα ότι είναι Πάπας για όλους τους Καθολικούς.

Συνέχεια του Πάπα Φραγκίσκου: Η ταχεία εκλογή του και η στενή του σχέση με τον Πάπα Φραγκίσκο υποδηλώνουν συνέχιση του έργου του προκατόχου του, ο οποίος είχε ήδη αναδιαμορφώσει το Κολέγιο των Καρδιναλίων.

Επιλογή ονόματος “Λέων”: Το όνομα παραπέμπει στον Πάπα Λέοντα ΙΓ’, γνωστό για την προώθηση της σύγχρονης καθολικής θεωρίας περί κοινωνικής δικαιοσύνης, υπονοώντας μια πιθανή εστίαση του νέου Πάπα στους φτωχούς και καταπιεσμένους.

Ανησυχίες και σκιές από το παρελθόν: Το άρθρο δεν παραλείπει να αναφερθεί σε “αξιόπιστες αναφορές” σχετικά με τον τρόπο που ο τότε Επίσκοπος Prevost χειρίστηκε κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση από ιερείς στο Περού, καθώς και ένα περιστατικό στο Σικάγο. Ο αρθρογράφος αναγνωρίζει την πολυπλοκότητα των ανθρώπων και την “ακατάστατη πραγματικότητα”.

Η μεταμόρφωση του Πάπα: Ο Last περιγράφει την εκλογή στον παπικό θρόνο ως μια στιγμή μεταμόρφωσης, όπου ο εκλεγμένος “αναδημιουργείται ως νέος άνθρωπος”. Αυτή η θεολογική οπτική αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για ελπίδα και αλλαγή, παρά τις όποιες ανησυχίες.

Η εκλογή ως σημάδι αμερικανικής παρακμής: Σε μια ανατρεπτική ανάλυση, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η εκλογή ενός Αμερικανού Πάπα, κάτι που θεωρούσε απίθανο λόγω της ευρωπαϊκής κυριαρχίας στο Βατικανό και της καχυποψίας προς την αμερικανική ισχύ, μπορεί να σηματοδοτεί την παραδοχή μιας αμερικανικής παρακμής σε παγκόσμιο επίπεδο. Παραθέτει την άποψη του Επισκόπου Robert Barron ότι  «Αμερικανός Πάπας θα εκλεγόταν μόνο όταν οι ΗΠΑ θα έπαυαν να είναι η κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη». Ο Last θεωρεί ότι αυτή η παρακμή είναι ήδη εμφανής και πιθανώς αναγνωρίστηκε από το Κολέγιο των Καρδιναλίων, το οποίο δεν αισθάνθηκε πλέον την ανάγκη να “ανησυχεί για την αμερικανική ισχύ”.

 
 Ευρύτερη εικόνα

Το άρθρο σκιαγραφεί την εκλογή του Πάπα Λέοντος ΙΔ’ ως ένα γεγονός με βαθιές συμβολικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις. Η κεντρική ιδέα που διατρέχει την ανάλυση είναι η ειρωνεία ότι η άνοδος ενός Αμερικανού στον παπικό θρόνο ενδέχεται να μην αποτελεί απόδειξη της αμερικανικής ισχύος, αλλά μάλλον αναγνώριση της φθίνουσας πορείας της. Παράλληλα, ο νέος Πάπας φαίνεται να κληρονομεί την κοινωνική ατζέντα του Πάπα Φραγκίσκου, εστιάζοντας στην κοινωνική δικαιοσύνη, μια κατεύθυνση που αναμένεται να τον φέρει σε τροχιά σύγκρουσης με συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις στις ΗΠΑ, κυρίως το κίνημα MAGA.

Ο αρθρογράφος διατηρεί μια κριτική αλλά και ελπιδοφόρα στάση, αναγνωρίζοντας τις σκιές στο παρελθόν του νέου Ποντίφικα, αλλά και την πιθανότητα μεταμόρφωσης που προσφέρει ο νέος του ρόλος. Η εκλογή του δεν είναι απλώς ένα εκκλησιαστικό γεγονός, αλλά ένας καθρέφτης των ευρύτερων αλλαγών στην παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων και των εσωτερικών πολιτικών διεργασιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 
 Ανάλυση της κεντρικής θέσης

Η κεντρική θέση του άρθρου είναι ότι η εκλογή του Πάπα Λέοντος ΙΔ’ δεν σηματοδοτεί την κορύφωση της αμερικανικής επιρροής στην Καθολική Εκκλησία, αλλά, αντιθέτως, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια έμμεση παραδοχή της υποχώρησης της αμερικανικής ηγεμονίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Jonathan V. Last τεκμηριώνει αυτή τη θέση αντιπαραβάλλοντας την παραδοσιακή άποψη, όπως εκφράστηκε από τον Επίσκοπο Barron, ότι το Βατικανό θα απέφευγε έναν Αμερικανό Πάπα όσο οι ΗΠΑ ήταν η κυρίαρχη δύναμη, με τη δική του εκτίμηση ότι η Αμερική βρίσκεται ήδη σε “προφανή” παρακμή. Αυτή η παρακμή, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, καθιστά την εκλογή ενός Αμερικανού λιγότερο “απειλητική” για την παγκόσμια ισορροπία εντός της Εκκλησίας.

Επιπλέον, η ανάλυση υπογραμμίζει ότι ο Πάπας Λέων ΙΔ’, παρά την αμερικανική του καταγωγή, πιθανότατα θα ακολουθήσει μια γραμμή πλεύσης βασισμένη στην παγκόσμια κοινωνική διδασκαλία της Εκκλησίας, συνεχίζοντας το έργο του Πάπα Φραγκίσκου, εστιάζοντας στους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους. Αυτή η κατεύθυνση, σε συνδυασμό με την αναπόφευκτη πολιτικοποίησή του από τις διάφορες φράξιες στις ΗΠΑ, και ειδικά την προβλεπόμενη σύγκρουση με τον Ντόναλντ Τραμπ και το κίνημα MAGA, θα διαμορφώσει μια περίπλοκη και δυνητικά εκρηκτική αρχιερατεία.

Το άρθρο, επομένως, δεν πανηγυρίζει απλώς για την εκλογή ενός “δικού τους” Πάπα, αλλά προχωρά σε μια βαθύτερη, κριτική αποτίμηση του τι μπορεί να σημαίνει αυτό το γεγονός, τόσο για την εικόνα της Αμερικής στον κόσμο όσο και για την ίδια την Καθολική Εκκλησία. Η αναφορά στις προηγούμενες κατηγορίες κατά του Πάπα για χειρισμό υποθέσεων κακοποίησης προσθέτει ένα επίπεδο ρεαλισμού και πολυπλοκότητας, υπενθυμίζοντας ότι οι ηγέτες, ακόμη και οι πνευματικοί, είναι ανθρώπινα όντα με τις δικές τους αδυναμίες και ιστορικό.

Η ανάλυση του Last παρουσιάζει την εκλογή του Αμερικανού Πάπα ως ένα σημείο καμπής, όπου οι ελπίδες για ανανέωση και η εστίαση στην κοινωνική δικαιοσύνη διασταυρώνονται με τις σκληρές πραγματικότητες της παγκόσμιας πολιτικής, της αμερικανικής εσωτερικής πόλωσης και των σκιών του παρελθόντος, με φόντο μια Αμερική που, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, έχει χάσει μέρος της παλιάς της αίγλης και ισχύος.

 
mywaypress.gr