2 επιλεγμένες γνώμες από τον ελληνικό τύπο

Ο γραπτός λόγος στα καλύτερά του

 
Hasta La Kolotumba Siempre!  Ο «πολεμικός» δικαιωματισμός της Αριστεράς και η αλαζονεία του επαγγελματία διαφωτιστή και απελευθερωτή

 
Η  κωλοτούμπα είναι απλώς η συνηθέστερη κατάληξη της συμπεριφοράς ενός πολιτικού προτύπου που κάποτε θα τον χαρακτηρίζαμε τζάμπα μάγκα. Εκείνου δηλαδή που κομπορρημονεί, φοβερίζει, καταγγέλλει και καυχιέται εκ του ασφαλούς. Και ο οποίος μόλις σφίξουν τα γάλατα αρχίζει τα «έλα μωρέ, μια κουβέντα είπαμε!». Τον Τσίπρα βεβαίως τον ξέραμε – αν δεν τον ξέραμε, τον μάθαμε… Μόλις (κατά τον Βαρουφάκη) κατάλαβε πως με τις ανοησίες μπορεί να καταλήξει στο Γουδί, την έκανε τοίχο-τοίχο μη φάει καμιά αδέσποτη- Hasta La Kolotumba Siempre!

…..
Στην Αριστερά, επειδή κατά παράδοση δεν δίνουν σημασία στο άτομο όσο στις κοινωνικές δομές, παραγνωρίζουν το υλικό των ανθρώπινων αντιφάσεων…όνο μια νέα προοδευτική παράταξη απαλλαγμένη από τον «πολεμικό» δικαιωματισμό της Αριστεράς και τον φοβικό εμπειρισμό της Δεξιάς θα μπορούσε να καταλάβει καλύτερα αυτή τη λαϊκότητα των αντιφάσεων. Για να μεταρρυθμίσει πλευρές της πραγματικότητας χωρίς την αλαζονεία του επαγγελματία διαφωτιστή και απελευθερωτή. Να διακρίνει, για παράδειγμα, τις προτεραιότητες της προοδευτικής πολιτικής από τον υπεροπτικό και θορυβώδη προοδευτισμό που πιστεύει πως κατασκευάζει τον «χειραφετημένο Ελληνα». Προσπαθώντας ακόμα να πείσει τους συντηρητικούς ότι δεν συντηρούν τίποτε μέσα από την άρνηση, τη νοσταλγία για τους χαμένους ιεραρχικούς κόσμους ή την αγνόηση της σύγχρονης πραγματικότητας. Σε όλη όμως τη συζήτηση για την ταυτότητα φύλου βγήκαν κατά κάποιον τρόπο όλα τα σύνδρομα στο φως. Ο φόβος της «αλλοίωσης» των ηθών και, από την άλλη, η εμφανής προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ιδιοποιηθεί το πεδίο των μειονοτικών δικαιωμάτων – επειδή στο κλασικό κεφάλαιο των κοινωνικών κατακτήσεων τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά– Το άγχος του ακροατηρίου και τα διλήμματα της πολιτικής