Χαμένος εθνικός πλούτος, απερισκεψίες και αστήρικτες ιδεοληψίες. Τα σκάφη αναψυχής προσφέρουν στην Εθνική οικονομία και πρέπει να θεωρούνται ως αναπτυξιακοί μοχλοί της Ελληνικής οικονομίας.
• «Η ύπαρξη και η χρήση των σκαφών αναψυχής έχει ως αποτέλεσμα την μεγέθυνση όχι μόνον της νησιωτικής οικονομίας αλλά και του συνολικού Ελληνικού ΑΕΠ»
• Το σύνολο των σκαφών αναψυχής είναι 17.700, προσφέρουν 40.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας και 607 εκ.€ στην εθνική οικονομία
« Ο χαμένος εθνικός πλούτος και το σχεδόν εχθρικό Ελληνικό φορολογικό σύστημα απωθεί τα σκάφη αναψυχής. Με τέτοιες απερισκεψίες χάνονται θέσεις εργασίας. Κάποτε πρέπει να εγκαταλείψουμε αστήρικτες ιδεοληψίες και να αναπτύξουμε τα πλεονεκτήματα της χώρας μας. Μόνο έτσι θα έρθει η ανάπτυξη».
To παραπάνω απόσπασμα, από την παρουσίαση της σημαντικής μελέτης για την συμβολή των σκαφών αναψυχής στην εθνική οικονομία, από τον πρόεδρο του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κ. Γ. Γράτσο στις 18.12.12, καταδεικνύει το μέγεθος των προβλημάτων αλλά και την δυναμική υπεραξία που μπορεί να αναπτύξει ο κλάδος.
Η μελέτη με αντικείμενο την ανάδειξη της σημασίας των σκαφών αναψυχής στον θαλάσσιο τουρισμό και την εθνική οικονομία, πραγματοποιήθηκε από το Κέντρο Ερευνών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Ερευνητικό Εργαστήριο Ναυτιλιακής Οικονομίας, Διοίκησης και Ναυτιλιακών Ατυχημάτων, για λογαριασμό του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Διενεργήθηκε από ερευνητική ομάδα, με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον Καθηγητή του Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς Κωνσταντίνο Γκιζιάκη και μέλη την Αναστασία Χριστοδούλου υποψήφια διδάκτωρ πανεπιστημίου Πειραιώς, την Γεωργία Παπαδοπούλου υποψήφια διδάκτωρ πανεπιστημίου Πειραιώς, τον Αθανάσιο Καρρά MSc Business Economics with E-Banking και τον Κωνσταντίνο Μπαρδή φοιτητή.
Η μελέτη ανατέθηκε στην ερευνητική ομάδα τον Σεπτέμβριο του 2011 και ολοκληρώθηκε με την παράδοση αυτής της επιστημονικής εργασίας τον Νοέμβριο του 2012.
Παραθέτουμε αναλυτικά αποσπάσματα της μελέτης:
Η δεκαετία του 1960
«Η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού στην Ελλάδα ξεκίνησε την δεκαετία του 1960. Οι πρώτες μαρίνες δημιουργήθηκαν το 1963 στην Βουλιαγμένη, το 1966 στην Ζέα και το 1973 στην Αρετσού.
Ακόμη κατασκευάστηκαν 65 σταθμοί ανεφοδιασμού θαλαμηγών σε όλη την Ελλάδα για τον εφοδιασμό των τουριστικών πλοίων με καύσιμα, νερό και άλλα εφόδια.
Τα έργα αυτά πραγματοποιήθηκαν από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Υπουργείο Οικονομικών και τον Ν.Ο.Ε., (Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος).
Το 1981 άρχισε η εκπόνηση του Σχεδίου Εθνικού Συστήματος Λιμένων Αναψυχής (Σ.Ε.ΣΥ.Λ.Α), το οποίο προέβλεπε ένα δίκτυο από 34 μαρίνες, 106 σκάλες και 250 αγκυροβόλια με συνολικά 15.000 θέσεις ελλιμενισμού.
Εντούτοις, το σχέδιο αυτό δεν εφαρμόστηκε, ενώ και άλλα προγράμματα δημιουργίας μαρίνων δεν ολοκληρώθηκαν εξαιτίας της έλλειψης των αναγκαίων κονδυλίων.
Η δεκαετία του 1990 υπήρξε δύσκολη για τα ελληνικά ναυπηγεία, καθώς πολλά από αυτά διέκοψαν τη λειτουργία τους εξαιτίας της κατάργησης των χρηματοπιστωτικών κινήτρων που ίσχυαν μέχρι τότε και αφορούσαν στη ναυπήγηση ή μετασκευή τουριστικών επαγγελματικών πλοίων σε ελληνικά ναυπηγεία.
Η εξέλιξη αυτή επηρέασε ακόμα και τις μεγάλες σχετικά παραγωγικές μονάδες οι οποίες λόγω των υψηλών λειτουργικών τους εξόδων δεν ήταν σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Σήμερα, τα περισσότερα σκάφη αναψυχής (επαγγελματικά ή όχι) που πλέουν στις ελληνικές θάλασσες είναι κατασκευασμένα σε ναυπηγεία του εξωτερικού.
Ευρωπαϊκή αγορά
Σύμφωνα με έρευνα του European Boating Industry στην Ευρώπη λειτουργούν 37.200 επιχειρήσεις που σχετίζονται με την βιομηχανία σκαφών, ενώ υπάρχουν πάνω από 234.000 άμεσες θέσεις εργασίας.
Ο τομέας κατασκευής σκαφών δημιουργεί πάνω από 46.000 θέσεις εργασίας.
Στην βιομηχανία σκαφών συνολικά στην Ευρώπη πραγματοποιείται κύκλος εργασιών ύψους 20 δις. ευρώ, όταν ο κύκλος εργασιών πριν την περίοδο της κρίσης ήταν 23,4 δις. ευρώ.
Μόνο στον τομέα παραγωγής σκαφών πραγματοποιείται κύκλος εργασιών ύψους 6 δις. ευρώ. 48 εκατ. ευρωπαίοι ασχολούνται με θαλάσσιες δραστηριότητες όπως η κωπηλασία, η ιστιοσανίδα, η κατάδυση κλπ. ενώ 36 εκατ. ασχολούνται με το yachting.
Η αναλογία ιδιοκτησίας σκάφους στην Ευρώπη είναι 1:164.
Τέλος περίπου 4.500 μαρίνες παρέχουν 1,75 εκατ. θέσεις ελλιμενισμού στα ευρωπαϊκά νερά, ενώ οι μαρίνες κατανέμονται στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο ως εξής: 2.000 μαρίνες στην βόρεια Ευρώπη, 800 μαρίνες στις ακτές του Ατλαντικού και 1.200 στην Μεσόγειο.
Με βάση την κλαδική μελέτη της ICAP για τα σκάφη αναψυχής η Ιταλία εμφανίζεται ως η πρώτη χώρα στον κόσμο βάσει αριθμού ναυπηγηθέντων σκαφών (συνολικό μήκος σκαφών 15.080 μέτρα, μέσο μήκος 113 πόδια το 2007).
Με βάση τα στοιχεία της UCINA (Italian Marine Industry Association), το 2007 η αξία της ιταλικής αγοράς σκαφών αναψυχής (μικρά σκάφη, σκάφη με εσωλέμβια / έσω-εξωλέμβια μηχανή, σκάφη με εξωλέμβια μηχανή, σκάφη ιστιοπλοϊκά και σκάφη φουσκωτά) ανήλθε σε 1.927,8 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 15% περίπου σε σχέση με το 2006.
Η Γαλλία αποτελεί μια πολύ σημαντική χώρα στον κλάδο των σκαφών αναψυχής, καθώς σύμφωνα με στοιχεία του Γαλλικού Υπουργείου Μεταφορών – Τουρισμού – Ναυτιλίας, το 2008 ο αριθμός των σκαφών αναψυχής ανήλθε σε 907 χιλ. τεμάχια.
Τέλος, η Βρετανία κατέχει την 4η θέση στον κόσμο βάσει αριθμού ναυπηγηθέντων σκαφών το 2007 (συνολικό μήκος σκαφών 1.762 μέτρα, μέσο μήκος 94 πόδια).
Τα αντικειμενικά κριτήρια φορολογίας είναι πολύ πιο πάνω των ανελαστικών εξόδων διατήρησης σκάφους αναψυχής
Τα ανελαστικά έξοδα περιλαμβάνουν την συντήρηση, τα ανταλλακτικά, την ασφαλιστική κάλυψη και τις πιστοποιήσεις.
Η πολιτική των φορολογικών αρχών να εισπράξουν τέλος ακινησίας για τα σκάφη προκειμένου να μην φορολογηθούν οι ιδιοκτήτες τους με αντικειμενικά κριτήρια έφερε στα ταμεία του κράτους εισπράξεις 191.000 ευρώ (3.823 ιδιωτικά σκάφη ακινητοποιήθηκαν με τέλος από 10 ευρώ έως 100 ευρώ ανάλογα με το μήκος του σκάφους).
Αν δεν είχε επιβληθεί το μέτρο αυτό τα παραπάνω σκάφη θα συνεισέφεραν 131 εκατ. ευρώ στο ΑΕΠ της χώρας και ΦΠΑ στο ταμείο του κράτους μεγαλύτερο του τέλους ακινησίας.
Η δυνατότητα ανάπτυξης του κλάδου, η συμβολή του στην απασχόληση και η συμμετοχή του στο ΑΕΠ
Από την ανάλυση του κλάδου του θαλάσσιου τουρισμού που παρουσιάστηκε καθώς και από τα στατιστικά αποτελέσματα της δειγματοληψίας, προκύπτουν συμπεράσματα που μπορούν να ταξινομηθούν πρώτον ως προς την δυνατότητα ανάπτυξης του κλάδου, δεύτερον ως προς την συμβολή του στην απασχόληση και τρίτον ως προς την συμμετοχή του στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδος.
Υπάρχει μεγάλο περιθώριο ανάπτυξης στην εσωτερική αγορά
Η μέση αναλογία κατοχής σκαφών αναψυχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα (1) σκάφος ανά εκατόν εξήντα τέσσερις (164) κατοίκους.
Στην Ελλάδα η αναλογία είναι 1 σκάφος ανά 621 κατοίκους.
Η σύγκριση υποδηλώνει ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο ανάπτυξης του κλάδου στην εσωτερική αγορά.
Στην Ελλάδα με 16.500 χιλιόμετρα ακτογραμμή και περισσότερα από 3000 επισκέψιμα νησιά, καταπληκτικές ακρογιαλιές, καθώς και μεγάλη διάρκεια κατάλληλου καιρού υπάρχει η φυσική υποδομή για την ανάπτυξη του κλάδου.
Με την κατάλληλη πολιτική που να προσελκύει ξένα σκάφη αναψυχής να ελλιμενίζονται στην Ελλάδα αντί να τα αποτρέπει, μπορεί να ανατραπεί η παρούσα κατάσταση που εμφανίζει την Ελλάδα στην τελευταία θέση από πλευράς αριθμού σκαφών και μαρίνων.
Υπάρχουν 2000 μαρίνες στην Βόρεια Ευρώπη και 1200 στη Μεσόγειο.
Επειδή η Μεσόγειος αποτελεί καλύτερο τόπο για θαλάσσιο τουρισμό (yachting) λόγω καιρικών συνθηκών και φυσικού περιβάλλοντος φαίνεται να υπάρχει μεγάλο περιθώριο ανάπτυξης μαρίνων.
Η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού μπορεί να ενισχύσει και την βιομηχανία κατασκευής σκαφών.
Από τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψε ότι το 48% των σκαφών κατασκευάζεται στην Ελλάδα και είναι κυρίως μικρά σκάφη, ενώ την ίδια στιγμή στην Ιταλία και την Τουρκία το ενδιαφέρον προσανατολίζεται σε κατασκευή μεγάλων σκαφών.
Η φορολογική πολιτική και τα τεκμήρια έχουν επηρεάσει το ενδιαφέρον του κλάδου στα μικρά σκάφη ενώ το περιθώριο κέρδους είναι περισσότερο στα μεγαλύτερα.
Εάν η πολιτική αυτή αλλάξει, μπορεί η ζήτηση να μετατοπισθεί σε μεγαλύτερου μεγέθους σκάφη με συνέπεια περισσότερες θέσεις εργασίας, μεγαλύτερη συμμετοχή στο ΑΕΠ, προστιθέμενη αξία στην Ελλάδα και όφελος στην οικονομία και το κέρδος της χώρας.
Μία ανταγωνίστρια χώρα όπως η Τουρκία με 8000 χιλιόμετρα ακτογραμμή διαθέτει 35 μαρίνες χωρητικότητας 10.181 σκαφών (Στοιχεία Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας).
Σύμφωνα με στοιχεία του εν λόγω Υπουργείου, η χώρα το 2009 είχε έσοδα 3,5 δις USD από την εκμετάλλευση σκαφών αναψυχής. Δηλαδή 344.000 USD ανά θέση σκάφους.
Επιπρόσθετα το 2009 οι τουρκικές μαρίνες εξυπηρέτησαν 2.155 σκάφη με τουρκική σημαία και 9.113 με ξένη σημαία δηλαδή το 24% με τουρκική σημαία και 76% με ξένη σημαία.
Για κάθε 100 νέες θέσεις σκαφών σε μαρίνες δημιουργούνται 4,4 νέες θέσεις εργασίας στη μαρίνα και 100 θέσεις εργασίας σε υποστηρικτικούς για το yachting κλάδους της τοπικής οικονομίας
Σύμφωνα με τον Oscar Siches, διευθυντή και συνιδιοκτήτη της μαρίνας Pantalan del Mediterraneo στη Μαγιόρκα και μέλος του ICOMIA Marinas Group, στην Βαρκελώνη για κάθε 100 νέες θέσεις σκαφών σε μαρίνες δημιουργούνται 4,4 νέες θέσεις εργασίας στη μαρίνα και 100 θέσεις εργασίας σε υποστηρικτικούς για το yachting κλάδους της τοπικής οικονομίας.
Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε παράδειγμα επένδυσης σε μαρίνα στην Κροατία.
Μετά τον πόλεμο στη σχεδόν εγκαταλειμμένη περιοχή της Rogoznica κατασκευάσθηκαν τα πρώτα έργα (1996).
Επανεπενδύοντας μόνο τα έσοδά της αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς.
Στρατηγικά η μαρίνα έχει επικεντρωθεί στην ελίτ της παγκόσμιας ζήτησης.
Στον παρακάτω πίνακα 9.1 παρουσιάζεται η επίδραση στην τοπική οικονομία ύστερα από 10 χρόνια λειτουργίας της επένδυσης στη μαρίνα.
Τα κυριότερα συμπεράσματα
Τα κυριότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση του κλάδου του θαλάσσιου τουρισμού που παρουσιάζονται στην παρούσα μελέτη καθώς και από στατιστικά αποτελέσματα της δειγματοληψίας είναι τα εξής:
• Άμεσες θέσεις εργασίας με βάση τις μαρίνες
Όπως αναφέρεται στην μελέτη με βάση τα στοιχεία του ΕΟΤ και της Ένωσης Μαρίνων Ελλάδος οι θέσεις ελλιμενισμού στις μαρίνες της Αττικής είναι 4.075 με 178 εργαζομένους σε αυτές.
Η αναλογία είναι 4,36 εργαζόμενοι για κάθε 100 θέσεις μαρινών.
Εάν η αναλογία είναι ίδια και για την υπόλοιπη Ελλάδα τότε οι 8.924 θέσεις ελλιμενισμού σε μαρίνες παράγουν 389 άμεσες θέσεις εργασίας στις μαρίνες.
• Άμεσες θέσεις εργασίας με βάση τα σκάφη αναψυχής
Από τα στοιχεία της δειγματοληψίας που διενεργήθηκε παρουσιάζονται οι άμεσες θέσεις εργασίας σε σχέση με το μήκος των σκαφών.
Τα μεγάλα σκάφη εμφανίζουν τη μεγαλύτερη συμβολή ανά σκάφος στις άμεσες θέσεις εργασίας, με συνέπεια και τη μεγαλύτερη επίπτωση στις τοπικές οικονομίες.
•Έμμεσες θέσεις εργασίας
Οι έμμεσες θέσεις εργασίας για τον κλάδο των σκαφών αναψυχής μπορούν να βρεθούν με σχετική ακρίβεια εάν χρησιμοποιήσουμε εισροές-εκροές από τον συγκεκριμένο κλάδο και τους πολλαπλασιαστές απασχόλησης της Ελληνικής οικονομίας.
Μπορούμε όμως να έχουμε μια προσεγγιστική τιμή χρησιμοποιόντας στοιχεία από Ισπανικές μελέτες.
Σύμφωνα με τον Oscar Siches, διευθυντή και συνιδιοκτήτη της μαρίνας Pantalan del Mediterraneo στη Μαγιόρκα και μέλος του ICOMIA Marinas Group, στην Βαρκελώνη για κάθε 100 νέες θέσεις σκαφών σε μαρίνες δημιουργούνται 4,4 νέες θέσεις εργασίας στη μαρίνα και 100 θέσεις εργασίας σε υποστηρικτικούς για το yachting κλάδους της τοπικής οικονομίας.
Ακόμα πρέπει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τον Oscar Siches για κάθε μια θέση εργασίας σε μαρίνα δημιουργούνται 9 θέσεις εργασίας στην τοπική οικονομία.
Για την Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη την εποχικότητα και τις διαφορές όσον αφορά την διάρθρωση της οικονομίας μας σε σχέση με την Ισπανία, εκτιμάται ότι απασχολούνται στον κλάδο περί τις 40.000 άτομα κατά μέσο όρο.
Ανάπτυξη νέων θέσεων ελλιμενισμού και έμμεσων θέσεων εργασίας
Όπως βλέπουμε στον παρακάτω πίνακα οι θέσεις ελλιμενισμού ανά Km ακτογραμμής είναι 0,5 για την Ελλδα.
Ο μέσος όρος των χωρών της Μεσογείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας είναι 8,9.
Η Ελλάδα παρουσιάζει τον χαμηλότερο μέσο όρο θέσεων ελλιμενισμού από όλες τις χώρες.
Εάν είχε τον μέσο όρο θα έπρεπε να είχε 142.000 θέσεις ελλιμενισμού (8,9 μ.ο x16.040km) με συνέπεια 142.000 έμμεσες θέσεις εργασίας σε υποστηρικτικούς για το yachting κλάδους της οικονομίας.
• Κατοχή σκαφών αναψυχής και έμμεσες θέσεις εργασίας
Εάν πάρουμε την κατοχή σκάφους ανά κάτοικο, ήτοι 1 σκάφος ανά 164 κατοίκους στην ΕΕ, ενώ στην Ελλάδα είναι 1 σκάφος ανά 621 κατοίκους, υπάρχει δυνατότητα να προσεγγίσουμε τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο οπότε θα είχαμε 67.000 σκάφη αναψυχής (11.000.000×164=67.000).
Όπως έχουμε αναφέρει για κάθε σκάφος υπάρχει περίπου 1,17 θέση εργασίας, άρα με βάση τα πληθυσμιακά στοιχεία θα μπορούσαμε να έχουμε 78.390 άμεσες θέσεις εργασίας και τις αναλογούσες έμμεσες θέσεις.
Οι προορισμοί των σκαφών αναψυχής είναι πολλοί και κυρίως απομακρυσμένες περιοχές.
Το 28% των σκαφών αναψυχής επισκέπτονται πάνω από δέκα προορισμούς ετησίως.
Τα μεγάλα σκάφη μήκους άνω των 25 μέτρων σε ποσοστό 75% επισκέπτονται περισσότερους από δέκα προορισμούς το χρόνο και τα σκάφη μήκους 20-25 μέτρα σε ποσοστό 63% επισκέπτονται πάνω από δέκα προορισμούς ετήσια.
Τα σκάφη μήκους 4-10 μέτρων σε ποσοστό 75% επισκέπτονται λιγότερους από δέκα προορισμούς το χρόνο.
Στον πίνακα 6.25γ παρουσιάζεται η συμπεριφορά των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής, που προτιμούν προορισμούς σε μη κοσμικά νησιά συμβάλλοντας στην ανάπτυξη των πιο απομακρυσμένων περιοχών της χώρας και βοηθώντας έτσι την ανάπτυξη της μη τουριστικά ανεπτυγμένης νησιωτικής μας χώρας.
Τα τρία τέταρτα των σκαφών αναψυχής και ιδίως τα μεγαλύτερα χρησιμοποιούνται για την προώθηση των εργασιών των ιδιοκτητών τους, όπως ακριβώς γίνεται και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Με άλλα λόγια η ύπαρξης και η χρήση των σκαφών αναψυχής έχει ως αποτέλεσμα την μεγέθυνση όχι μόνον της νησιωτικής οικονομίας αλλά και του συνολικού Ελληνικού ΑΕΠ.
Επίσης σημαντικό στοιχείο, είναι ότι τα περισσότερα μεγάλα σκάφη αναψυχής φαίνεται να είναι νηολογημένα σε ξένα νηολόγια.
Αυτό δείχνει ότι το Ελληνικό νηολόγιο δεν είναι ακόμα ελκυστικό.
Αυτό φαίνεται να οφείλεται στις νομοθετημένες διαδικασίες και την φορολογία.
Φορολογική μεταχείριση ακριβώς αντίθετη των ωφελειών σε θέσεις εργασίας και συμμετοχή του κλάδου στο ΑΕΠ
Η φορολογική μεταχείριση του κλάδου είναι ακριβώς αντίθετη των ωφελειών σε θέσεις εργασίας και συμμετοχή στο ΑΕΠ.
Τα αντικειμενικά κριτήρια φορολογίας είναι πολύ πιο πάνω των ανελαστικών εξόδων διατήρησης σκάφους αναψυχής.
Τα ανελαστικά έξοδα περιλαμβάνουν την συντήρηση, τα ανταλλακτικά, την ασφαλιστική κάλυψη και τις πιστοποιήσεις.
Η κατασκευή σκαφών αποτελεί κλάδο που μπορεί να ενισχυθεί από την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού
Από τη μελέτη της Ισπανικής Ένωσης Τουριστικών Λιμένων που διεξήχθη το 2010, προκύπτει ότι κάθε τουρίστας που ξοδεύει 100 ευρώ σε μία μαρίνα ξοδεύει επί πλέον 450 ευρώ στην τοπική οικονομία.
Ένας απλός τουρίστας στις Βαλεαρίδες νήσους ξοδεύει 59,50 ευρώ την ημέρα, ενώ ένας τουρίστας με σκάφος αναψυχής ξοδεύει 111,5 ευρώ την ημέρα.
Στην Ισπανία εκτιμάται ότι κάθε 1 ευρώ άμεσων επενδύσεων σε μαρίνα δημιουργεί 1,5 ευρώ άμεσης οικονομικής δραστηριότητας στη μαρίνα και 6,84 ευρώ έμμεσης οικονομικής δραστηριότητας στην τοπική οικονομία για ένα σύνολο 8.34 ευρώ.
Η κατασκευή σκαφών αποτελεί κλάδο που μπορεί να ενισχυθεί από την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 11η θέση σε παγκόσμια κλίμακα στις χώρες των Mega-Yachts.
Από τα στοιχεία της έρευνας, δειγματοληψία¸ φαίνεται ότι το 48% των σκαφών που κατασκευάζονται στην Ελλάδα, το μέσο τους μέγεθος είναι μικρό (από 4 έως 10 μέτρα).
Η εξαγωγική προσπάθεια του κλάδου παρουσιάζεται αναιμική, υπάρχουν 4 μόνο εταιρίες με μικτά έσοδα εξαγωγής 20 εκατ. Ευρώ για το 2008.
Ο κλάδος έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης κυρίως στα μεγάλα σκάφη.
Επιπρόσθετα με βάση τα στοιχεία της δειγματοληψίας παρουσιάζεται ότι για δαπάνες για την διατήρηση και λειτουργία σκαφών αναψυχής η μεγαλύτερη συμμετοχή ανά σκάφος προέρχεται από τα μεγάλα σκάφη.
Έτσι η στρατηγική προσέλευσης μεγάλων σκαφών θα προσδώσει μεγαλύτερη συμμετοχή του κλάδου στο ΑΕΠ της χώρας.
Η φορολογική μεταχείριση του κλάδου είναι ακριβώς αντίθετη των ωφελειών σε θέσεις εργασίας και συμμετοχή στο ΑΕΠ.
Τα αντικειμενικά κριτήρια με αυθαίρετο τρόπο προκαλούν προβλήματα στα μεγάλα σκάφη που δημιουργούν τις περισσότερες θέσεις εργασίας και την μεγαλύτερη συμμετοχή στο ΑΕΠ.
Οι προορισμοί των σκαφών αναψυχής είναι πολλοί και κυρίως απομακρυσμένες περιοχές
Το 28% των σκαφών αναψυχής επισκέπτονται πάνω από δέκα προορισμούς ετησίως.
Τα μεγάλα σκάφη μήκους άνω των 25 μέτρων σε ποσοστό 75% επισκέπτονται περισσότερους από δέκα προορισμούς το χρόνο και τα σκάφη μήκους 20-25 μέτρα σε ποσοστό 63% επισκέπτονται πάνω από δέκα προορισμούς ετήσια.
Τα σκάφη μήκους 4-10 μέτρων σε ποσοστό 75% επισκέπτονται λιγότερους από δέκα προορισμούς το χρόνο.
Aναπτυξιακοί μοχλοί της Ελληνικής οικονομίας
Ως εκ τούτου τα σκάφη αναψυχής προσφέρουν στην Εθνική οικονομία και πρέπει να θεωρούνται ως αναπτυξιακοί μοχλοί της Ελληνικής οικονομίας.
Η φορολογική τους μεταχείριση δεν πρέπει να είναι τιμωρητική ως έχει σήμερα.
Όπως έχει απωθεί την ανάπτυξη και την δημιουργία θέσεων εργασίας.
Για να υπάρξει ανάπτυξης πρέπει να αλλάξει.»
Πηγή: Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδος
INFO Photo: Μαρίνα Φαλήρου (Τζιτζιφιές),(Πηγή: Google Earth)
www.mywaypress.gr
