Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν θα γίνουμε όλοι όπως θέλει ο κ.Πέτσας

Η ανεξήγητη εμμονή  του κυβερνητικού εκπροσώπου να μην παρέχει αναλυτικό απολογισμό για την διάθεση του πακέτου των 20 εκ. ευρώ κρατικής διαφήμισης που διέθεσε η κυβέρνηση προς τα ΜΜΕ για την ενημερωτική καμπάνια της πανδημίας, είναι δείγμα μιας τοξικής νοοτροπίας που υποσκάπτει την δημοκρατία μας.

Η υπόθεση με την λίστα των 1.232 αποδεκτών ΜΜΕ που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χωρίς να αναφέρει ποσά είναι εμπαιγμός στους πολίτες και δείγμα μιας νοσηρής αντίληψης  και διαχειριστικής ανεπάρκειας.

Σύμφωνα με δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, για τον αποκλεισμό συγκεκριμένης εφημερίδας, είναι ότι  «η εκτελεστική εξουσία είναι αρμόδια να κρίνει το δημοσιογραφικό έργο». Θα ήταν ανέκδοτο ως δικαιολογία  εάν δεν ήταν άκρως επικίνδυνη και ως δικαιολογία και ως αντίληψη.

Τα κριτήρια που επικαλέσθηκε  ο κυβερνητικός εκπρόσωπος περί “αξιοπιστίας”, “αντικειμενικότητας”, “αναγνωσιμότητας” και “μη διασποράς fake news” είναι πρόχειρες, επικίνδυνες και προσβλητικές για τα ΜΜΕ και τους πολίτες.

Εφόσον η αξιολόγηση ανατέθηκε σε ένα media shop -και η αγορά χρόνου-χώρου έγινε σε πολλές περιπτώσεις με το κιλό- η πολιτική επέμβαση για αποκλεισμούς ΜΜΕ ήταν περιττή. Η πολιτική αξιολόγηση όφειλε να συμπεριλάβει και  αυστηρά ποιοτικά κριτηρια.

Η κατανομή εφόσον διαθέτει χαρακτηριστικά μετρήσιμης απόδοσης οφείλει να κινείται στο φώς της λογοδοσίας διότι δεν έχει να κρύψει τίποτε.

Η πραγματικότητα των δεδομένων όμως, είναι  ότι μέχρι σήμερα ο εκπρόσωπος:

-Δεν έχει παράσχει αναλυτικό απολογισμό

-Δεν έχει παράσχει ποσά ανα ΜΜΕ

Οφείλει μια καθαρή απάντηση.

Όσον αφορά την  σκέψη ενίσχυσης του  έντυπου τύπου-εφημερίδων πανελλαδικής κυκλοφορίας και Περιφέρειας -οφείλει να περιέχει ποσοτικές και ποιοτικές αξιολογήσεις, αναλογικότητα  στην κατανομή βάση των κυκλοφοριών, αλλά να μην επιβραβεύσει όσους είχαν εμπλακεί σε κυκλώματα εκβιαστών.

Η ακατανόητη  τακτική του κυβερνητικού εκπροσώπου, να αποκρύψει τα ΜΜΕ και τα ποσά που έλαβαν από την κρατική διαφήμιση για την πανδημία, προμηνύει ότι η ενίσχυση του τύπου θα έχει την ίδια μεθόδευση. Η ισοπέδωση δεν  είναι κριτήριο.  Εκτός αν ισχύουν κριτήρια επιπέδου και  τύπου Φουρθιώτη στον οποίο δόθηκε κρατική διαφήμιση σε άδειο site. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν θα γίνουμε όλοι όπως θέλει ο κ.Πέτσας.  Η ελαφρότητα σε ένα τόσο απλό διαχειριστικά ζήτημα κατανομής μιας δαπάνης, η απόκρυψη στοιχείων και η αποφυγή λογοδοσίας είναι δείγμα ενός απερίσκεπτου πολιτικού . Η πριμοδότηση  του ελαφρολαικού  δεν εξυπηρετεί την αστική δημοκρατία μας και την σοβαρή ενημέρωση για σκεπτόμενους πολίτες. Η πριμοδότηση  την υπονομεύει. Διότι επιβραβεύει την ενημέρωση της ελαφρότητας. Εκτός αν αναγνωρίζει τόσο πολύ τον εαυτό του σε αυτή την εικόνα. Η υπογραφή του στην κατανομή  και η έγκριση του πρωθυπουργού είναι ολίσθημα.

Η δημοκρατία δεν τιμωρεί και δεν είναι εκδικητική. Επιβραβεύει. Και με το παράδειγμα οδηγεί και υποδέχεται στο ευρύχωρο σπίτι  της όλους.

Η λογοδοσία  δεν  απαιτεί εξειδικευμένες δεξιότητες είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης.

Η επιβράβευση του ποιοτικού περιεχομένου των ΜΜΕ  απαιτεί διάθεση προσφοράς σε κάτι ευρύτερο- την  θετική και δημιουργική επίδραση τους σκεπτόμενους πολίτες και την ενδυνάμωση της γνώσης τους  και της θέσης τους στην κοινωνία.

Π. Τσακιρίδης

my way press.gr