
Ο σκιώδης πόλεμος του Πούτιν κατά της Ευρώπης εντείνεται
Ρώσοι υπήκοοι συνελήφθησαν στη Γερμανία με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν επίθεση σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Άγγλοι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι Ρώσοι πράκτορες πυρπόλησαν μια αποθήκη που περιείχε βοήθεια για την Ουκρανία. Η Σουηδία ερευνά υποτιθέμενες πράξεις δολιοφθοράς που υποστηρίζονται από τη Ρωσία. Η τσεχική κυβέρνηση κατηγορεί τη Μόσχα ότι σαμποτάρει τους σιδηροδρόμους της.
Η Εσθονία, εν τω μεταξύ, φέρεται να έχει αποκαλύψει μια σειρά από ρωσικά οικόπεδα στο έδαφός της. Ρωσικά πλοία είναι ύποπτα ότι στόχευαν καλώδια επικοινωνίας και αιολικά πάρκα στη Βόρεια Θάλασσα. Τώρα, η Μόσχα μπορεί να εμπλέκεται σε ύποπτες πυρκαγιές — συμπεριλαμβανομένης μιας που έπληξε ένα εμπορικό κέντρο — στην Πολωνία. Ο κατάλογος των καταγγελιών συνεχίζεται και συνεχίζεται.
Η Ρωσία φυσικά αρνείται οποιαδήποτε ενοχή, αλλά όπου υπάρχει τόσος καπνός – κυριολεκτικά ή μεταφορικά – υπάρχει πιθανώς κάποια φωτιά. Όπως είπε ο πρωθυπουργός της Εσθονίας Kaja Kallas, η Ρωσία φαίνεται να διεξάγει έναν «σκιώδη πόλεμο» εναντίον της Ευρώπης – μια εκστρατεία που αποσκοπεί να αποδυναμώσει τη δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία ή τουλάχιστον να τιμωρήσει τις ευρωπαϊκές χώρες που την παρέχουν. Με αυτόν τον τρόπο, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δίνει επίσης μια προεπισκόπηση της υπερ-αγανακτισμένης, ασύμμετρα επιθετικής Ρωσίας που θα αναδυθεί από τον τρέχοντα πόλεμο.
Ανεξάρτητα από τις απώλειες που υποστεί η Μόσχα στην Ουκρανία, ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται οι πρώτες γραμμές όταν τελειώσουν οι μάχες, η Ρωσία θα εξακολουθεί να καταλαμβάνει το ένα όγδοο της γης στη γη και θα εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο σημαντικούς γεωπολιτικούς παράγοντες. Η συμπεριφορά του θα διαμορφώσει το περιβάλλον ασφαλείας στην Ευρώπη και πολύ πέρα από αυτήν.
Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις φοβούνται ότι ο Πούτιν οραματίζεται ήδη νέους πολέμους: ο υπουργός Άμυνας της Δανίας ανακοίνωσε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί σε ένα από τα ευρωπαϊκά μέλη του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου εντός τριών έως πέντε ετών.
Μην απορρίψετε εντελώς αυτό το σενάριο. Ο Πούτιν στρατιωτικοποιεί τη ρωσική κοινωνία και αυξάνει την αμυντική παραγωγή σε επίπεδα ρεκόρ. Αν αμφέβαλλε για τη δέσμευση της Αμερικής στην Ευρώπη – ίσως επειδή είχε εκλέξει για άλλη μια φορά έναν πρόεδρο που συνεχώς χλευάζει το ΝΑΤΟ – θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να πραγματοποιήσει μια επίθεση συντριβής και αρπαγής, ίσως εναντίον των χωρών της Βαλτικής, για να δείξει πόσο κούφια είχε γίνει η συμμαχία. Ωστόσο, εκτός από αυτό μια συμβατική ρωσική επίθεση στην Ευρώπη φαίνεται απίθανη.
Ο Πούτιν χρειάστηκε να κινητοποιήσει τόσο πολύ ανθρώπινο δυναμικό και υλικό επειδή ο στρατός του έχει υποστεί τέτοια βάναυση φθορά στην Ουκρανία. Ακόμη και μετά το τέλος αυτού του πολέμου, οι ρωσικές δυνάμεις θα πρέπει να καταλάβουν οποιοδήποτε ουκρανικό έδαφος εξακολουθούν να ελέγχουν. Επιπλέον, όσο οι ΗΠΑ παραμένουν αφοσιωμένες στο ΝΑΤΟ, ο Πούτιν γνωρίζει ότι μια επίθεση στα μέλη του κινδυνεύει να ξεκινήσει έναν πόλεμο που θα έχανε τελικά. Πιο πιθανό, λοιπόν, είναι μια εντελώς αδίστακτη, περιστασιακά βίαιη Ρωσία – αλλά μια Ρωσία που βασίζεται κυρίως σε ασύμμετρες τακτικές για να αποδυναμώσει μια συμμαχία που δεν μπορεί να νικήσει κατά μέτωπο.
Ο Πούτιν έχει σίγουρα το κίνητρο. Υποστηρίζει ότι η Δύση διεξάγει ήδη έναν «πραγματικό πόλεμο», με σκοπό να ταπεινώσει τη Ρωσία και να καταστρέψει το καθεστώς του. Χρησιμοποίησε τον τρέχοντα πόλεμο για να ριζοσπαστικοποιήσει τη χώρα του – για να την καθαρίσει από φιλελεύθερα, μετριοπαθή στοιχεία, για να κατηχήσει εφήβους και ακόμη και μικρά παιδιά σε ακραίο εθνικισμό, για να δημιουργήσει ένα σύστημα προσανατολισμένο προς την αντιπαράθεση με τον έξω κόσμο. Έχει συσσωρεύσει τεράστια αποθέματα εχθρότητας προς τις χώρες που βοηθούν την Ουκρανία να σκοτώσει τα ρωσικά στρατεύματα. Και έχει πολλά αντισυμβατικά μέσα για να εκδικηθεί.
Η Ρωσία χρηματοδοτεί εδώ και καιρό μυστικές πράξεις καταστροφής στην Ευρώπη: Ήδη από το 2014, Ρώσοι πράκτορες προφανώς σαμποτάρισαν τσεχικές αποθήκες πυρομαχικών που περιείχαν όπλα που προορίζονταν για την Ουκρανία. Το καθεστώς του έχει καλλιεργήσει εγκληματίες και ριζοσπάστες ως πληρεξούσιους. Έχει οπλοποιήσει τη μετανάστευση ωθώντας τους πρόσφυγες πέρα από τα σύνορα στην Ευρώπη. Έχει χρησιμοποιήσει κατ’ όνομα μη στρατιωτικές δυνατότητες, όπως αλιευτικές μηχανότρατες, για να επιτεθεί σε πολύτιμες υποθαλάσσιες υποδομές.
Για χρόνια, η Μόσχα υποστήριξε επίσης απόπειρες πραξικοπήματος και δολοφονικές συνωμοσίες σε χώρες από το Μαυροβούνιο έως τη Γερμανία. Κατά καιρούς, απλώς έχει μετακινήσει ή απειλεί να μετακινήσει τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της με γειτονικά κράτη. Προσθέστε τις καλές δυνατότητες πολιτικού πολέμου της Ρωσίας – επιχειρήσεις επιρροής, κυβερνοεπιθέσεις και άλλα μέσα ανάμειξης – και ο Πούτιν έχει όλα όσα χρειάζεται για μια επίθεση χαμηλής έντασης κατά της Δύσης.
Για να γίνουμε σαφείς: δεν πρόκειται απλώς για κάποια εκστρατεία παρενόχλησης, για κάποιο είδος γεωπολιτικού πικέ. Αυτές οι τακτικές διαβρώνουν την κυριαρχία των δυτικών χωρών και αναστατώνουν την πολιτική τους.
Πιο θεμελιωδώς, δείχνουν ότι οι αμυντικές εγγυήσεις του ΝΑΤΟ δεν μπορούν απαραίτητα να σταματήσουν τη Ρωσία από το να διαπράττει περιστασιακά βίαιες, αν και σχεδόν συγκαλυμμένες, πράξεις επιθετικότητας στην Ευρώπη. Και εδώ, οι δυνατότητες υψηλού επιπέδου ενισχύουν τακτικές κάτω από το όριο: το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, το οποίο συνήθως κραδαίνει ο Πούτιν, βοηθά στην αποτροπή μιας πιο δυναμικής δυτικής απάντησης.
Πριν από δύο χρόνια, έγραψα ότι η Ρωσία μπορεί να γίνει μια «Τεχεράνη στον Βόλγα» — ένα αποδυναμωμένο αλλά ολοένα και πιο μαχητικό καθεστώς που χρησιμοποιεί πληρεξούσιους και άλλα μη παραδοσιακά εργαλεία. Αν μη τι άλλο, αυτού του είδους η Ρωσία διαμορφώνεται τώρα ακόμη πιο γρήγορα από ό,τι περίμενα.
Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να συνεχίσει να επανεξοπλίζεται ενάντια σε μια ομολογουμένως αναθεωρητική, έντονα κινητοποιημένη Ρωσία, μόνο και μόνο για να διασφαλίσει ότι η πλήρης αντιπαράθεση με τη συμμαχία παραμένει ένα πολύ κακό στοίχημα. Ωστόσο, πρέπει επίσης να προετοιμαστεί για έναν μακροχρόνιο αγώνα στη σκιά, στον οποίο μια πληγωμένη Ρωσία βρίσκει δημιουργικούς τρόπους να εξοντώνει τους εχθρούς της. Αυτού του είδους ο ψυχρός πόλεμος θα είναι αρκετά προκλητικός – ακόμα κι αν η Δύση μπορέσει να κρατήσει την αντιπαράθεσή της με τον Πούτιν από το να γίνει καυτή.
Πηγή: aei.org