ΣΕΒ : Επιβεβληµένη η καθοριστική συµµετοχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην διακυβέρνηση του σχεδιασµού αλλά και της υλοποίησης των δράσεων ανάκαµψης και ανάπτυξης της οικονοµίας
•Ο ουσιαστικός διάλογος της πολιτείας µε την επιχειρηµατική κοινότητα καταλύτης της εξόδου από την κρίση
•Μεγάλες αλλαγές σε πολλαπλά µέτωπα προκειµένου η ελληνική οικονοµία να καταστεί δυναµική, ανταγωνιστική και εξωστρεφής
•Εθνική πολιτική για ανάπτυξη της επιχειρηµατικότητας
•Οι παρεµβάσεις ενθάρρυνσης και υποστήριξης της καινοτόµου επιχειρηµατικότητας αποτελούν µια από τις βασικές επιλογές διεξόδου και ανάκαµψης
•Εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου Υποδοµών Ανοικτής Καινοτοµίας µε διακριτούς ρόλους για τον καθένα
Eκτενές υπόμνημα με τις θέσεις του υπέβαλε ο ΣΕΒ προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Το υπόμνημα αυτό καλύπτει τόσο ζητήματα στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, όσο και ειδικότερα θέματα.
Παραθέτουμε αναλυτικά το υπόμνημα που αφορά τα στρατηγικά ζητήματα, τις καθοριστικές επισημάνσεις και τις πρακτικές προτάσεις τους ΣΕΒ.
Συντονισµένη πρωτοβουλία αποκατάστασης της ρευστότητας στις επιχειρήσεις και αντιµετώπισης του υψηλού κόστους δανεισµού
Στρατηγικά ζητήματα
«Ο ΣΕΒ παρακολουθεί µε µεγάλο ενδιαφέρον την δραστηριοποίηση της κυβέρνησης και τη πρόσφατη δηµοσιοποίηση των προτεραιοτήτων του Υπουργείου Ανάπτυξης που αφορούν µεταρρυθµίσεις και µέτρα για τα οποία έχει δεσµευτεί.
Συµµεριζόµαστε απόλυτα την ανάγκη εκτέλεσης των έργων υποδοµής που προωθεί το Υπουργείο και πιστεύουµε ότι αυτά θα αποτελέσουν βασική παράµετρο συµπλήρωσης και εκσυγχρονισµού της υποδοµής της χώρας.
Παρακολουθούµε µε ενδιαφέρον τις προσπάθειες της κυβέρνησης να διαπραγµατευθεί κρίσιµες συµφωνίες µε τους δανειστές της χώρας και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για την αποκατάσταση της ρευστότητας της οικονοµίας.
Η επιχειρηµατική κοινότητα της χώρας διαπιστώνει µε ικανοποίηση την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει ώθηση στις ιδιωτικές επενδύσεις µε την εις βάθος µεταρρύθµιση του συστήµατος αδειοδότησης, της απλοποίησης του ΕΣΠΑ και του επενδυτικού νόµου καθώς και την διαµόρφωση της αναγκαίας εθνικής στρατηγικής εξαγωγών.
Αποτελεί κατεπείγουσα ανάγκη να υπάρξει αναστροφή της καταστρεπτικής καθοδικής πορείας της οικονοµίας και της καθίζησης των επενδύσεων.
∆υστυχώς, η πρωτοφανής και συνεχιζόµενη ύφεση και η κρίση ρευστότητας έχουν πλήξει καίρια τις ελληνικές επιχειρήσεις και έχουν περιορίσει στο ελάχιστο τα περιθώρια που έχουν ώστε να επενδύουν και να δηµιουργούν απασχόληση.
Η συρρίκνωση της επιχειρηµατικής δραστηριότητας όµως δεν µπορεί να αναστραφεί χωρίς ολοκληρωµένες παρεµβάσεις.
Χρειάζονται µεγάλες αλλαγές σε πολλαπλά µέτωπα προκειµένου η ελληνική οικονοµία να καταστεί δυναµική, ανταγωνιστική και εξωστρεφής, να µπορέσει να δηµιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και παράλληλα να τονώσει το αίσθηµα κοινωνικής συνοχής.
Μια ολοκληρωµένη πολιτική για την ανάπτυξη της επιχειρηµατικότητας περιλαµβάνει περισσότερους του ενός πυλώνες και συνδυασµούς πολιτικών και δράσεων.
Υπάρχει ανάγκη από ένα αποτελεσµατικό πλαίσιο µέτρων για την ενθάρρυνση των επενδύσεων, δράσεων για την ανάδειξη νέων και δυναµικών επιχειρήσεων, πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη της καινοτοµίας στο σύνολο της οικονοµίας, για στήριξη των εξαγωγών και ευρύτερα της εξωστρέφειας.
Προϋπόθεση και πρώτο µέληµα για την εκπόνηση µιας αποτελεσµατικής πολιτικής για την ανάπτυξη είναι µια συντονισµένη πρωτοβουλία αποκατάστασης της ρευστότητας στις επιχειρήσεις και αντιµετώπισης του υψηλού κόστους δανεισµού.
Εξίσου σηµαντικό θέµα είναι η εθνική πολιτική για ανάπτυξη της επιχειρηµατικότητας.
Για να σχεδιαστεί αποτελεσµατικά η πολιτική αυτή θα χρειασθεί νέες µεθόδους συνεργασίας και διαβούλευσης της δηµόσιας διοίκησης µε την επιχειρηµατική κοινότητα, µε γνώµονα το συντονισµό των δυνάµεων και την αξιοποίηση των πόρων για την ανόρθωση της οικονοµίας.
Είναι επιβεβληµένη η καθοριστική συµµετοχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην διακυβέρνηση του σχεδιασµού αλλά και της υλοποίησης των δράσεων ανάκαµψης και ανάπτυξης της οικονοµίας.
Ο ΣΕΒ θεωρεί απαραίτητη την ενεργοποίηση ενός θεσµού, όπως του Εθνικού Συµβουλίου Ανταγωνιστικότητας (ΕΣΑΑ) και των επιτροπών του (Εξωστρέφεια, Καινοτοµία, Βιώσιµη Ανάπτυξη, Ανταγωνιστικότητα, ΜµΕ) ως βασικού πεδίου διαβούλευσης και συντονισµού των πολιτικών για την ανταγωνιστικότητα, την καινοτοµία, την εξωστρέφεια και τις επενδύσεις.
O αναγκαίος διάλογος της επιχειρηµατικής κοινότητας µε την πολιτεία περιστρέφεται γύρω από 3 βασικούς άξονες, δηλαδή τη στρατηγική παραγωγικών επενδύσεων, την καινοτοµία στην ελληνική παραγωγή και την εξωστρέφεια.
Να εκπονηθούν νέα καινοτόµα εργαλεία ενθάρρυνσης των επενδύσεων µε αποφασιστική στροφή σε νέες µορφές χρηµατοδότησης
1. Πολιτική παραγωγικών επενδύσεων στη βάση τοµεακών προτεραιοτήτων
Είναι γεγονός ότι η ελληνική οικονοµία βρίσκεται ενώπιον προβληµάτων ακόµη πιο σύνθετων από την καθίζηση της ζήτησης και την ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας.
Η επανέναρξη του αναπτυξιακού κύκλου θα προσκρούσει στη αδυναµία να αναπτύξουµε διακριτό ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα και να αλλάξουµε τους όρους συµµετοχής µας στο διεθνή καταµερισµό εργασίας.
Όλοι συµφωνούµε στην ανάγκη να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και η καινοτόµος επιχειρηµατικότητα καθώς και στην ανάγκη βελτίωσης του διοικητικού περιβάλλοντος των επιχειρήσεων.
Όµως αυτό που λείπει είναι η επικέντρωση σε προτεραιότητες, στις οποίες πρέπει να εστιασθεί η συλλογική προσπάθεια.
Χρειαζόµαστε επεξεργασµένες πολιτικές διακριτές για κλάδο δραστηριότητας ή ευρύτερη αλυσίδα αξίας.
Τα προβλήµατα και η ανάγκη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας στις επιχειρήσεις, η βελτίωση της καινοτόµου επίδοσης, η απλοποίηση του διοικητικού περιβάλλοντος, οι αναγκαίες δικτυώσεις και συνεργασίες δεν είναι τα ίδια σε όλους τους τοµείς δραστηριότητας.
Σήµερα, πρέπει να εξειδικεύσουµε αυτά τα ζητήµατα και να προχωρήσουµε στην εκπόνηση σχεδίων ανάκαµψης ή ανάπτυξης τοµέων προτεραιότητας για την ελληνική οικονοµία.
Ο ΣΕΒ παράλληλα µε την παρουσίαση της πρότασης «Greece 10 Years Ahead: νέο µοντέλο ανάπτυξης και στρατηγική» έχει ήδη προχωρήσει στην εκπόνηση ανάλογων σχεδίων για 8 παραγωγικούς τοµείς της χώρας (πρόκειται για τις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών, την Υγεία, την Ενέργεια, τη Περιβαλλοντική Βιοµηχανία, την Εφοδιαστική Αλυσίδα, τα ∆οµικά Υλικά, το βιοµηχανικό εξοπλισµό, τα Τρόφιµα, τη Συσκευασία κ.ά).
Πρόκειται για σχέδια, στο πλαίσιο των οποίων υπάρχει πρόταση ανάθεσης ρόλων στο σύνολο των εµπλεκοµένων (επιχειρήσεις-συλλογικοί φορείς-δηµόσια διοίκηση) καθώς και µέριµνα για τη διοχέτευση των λιγοστών πόρων που αποµένουν σε διακριτές προτεραιότητες.
Στο πλαίσιο αυτό οι δηµόσιοι πόροι που κατευθύνονται στη στήριξη των επενδύσεων και της επιχειρηµατικότητας ευρύτερα (ΕΣΠΑ, Επενδυτικός Νόµος) πρέπει να αποκτήσουν ένα εντελώς νέο προσανατολισµό και να εξυπηρετούν ευθέως τις σηµερινές και αυριανές προτεραιότητες της οικονοµίας.
Ενδεικτικά και µόνο, όσον αφορά τον Επενδυτικό Νόµο εκτός από την ανάγκη απλοποίησης του ώστε να αποτελέσει ένα αποτελεσµατικό εργαλείο τόνωσης των επενδύσεων πρέπει να δούµε σοβαρές τροποποιήσεις µε σηµαντικότερη την κλιµάκωση της κρατικής ενίσχυσης ανάλογα µε κρίσιµα τοµεακά κριτήρια (ανάπτυξη κρίσιµης τεχνολογίας για τον τοµέα, συνέργειες µε τον περιβάλλοντα παραγωγικό ιστό, ανάπτυξη της αλυσίδας αξίας).
Σε κάθε περίπτωση υπάρχει ανάγκη να υπάρξει ουσιαστική αξιολόγηση των ενισχύσεων που έχουν διοχετευθεί µέχρι σήµερα, µέσω Επενδυτικού Νόµου, ιδιαίτερα στα σηµεία που αφορούν ανάπτυξη καινοτοµίας, τόνωση επενδύσεων στην περιφέρεια, βιωσιµότητα επενδύσεων κλπ.
Από µια πραγµατική αξιολόγηση της αποτελεσµατικότητας των κρατικών ενισχύσεων θα προκύψουν ουσιαστικά συµπεράσµατα για µια νέα απαραίτητη πολιτική επενδύσεων της χώρας.
Είναι σηµαντικό να εκπονηθούν νέα καινοτόµα εργαλεία ενθάρρυνσης των επενδύσεων µε αποφασιστική στροφή σε νέες µορφές χρηµατοδότησης, απλές δοµές, µηχανισµούς στήριξης ανάλογα µε τις ειδικότερες ανάγκες και τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήµατα του κάθε τοµέα.
Συνοπτικά, τα κρίσιµα προς συζήτηση θέµατα είναι τα εξής:
–Έναρξη ευρείας δηµόσιας διαβούλευσης για την εκπόνηση σχεδίων ανάπτυξης στρατηγικών τοµέων της οικονοµίας.
–Αναθεώρηση Επενδυτικού Νόµου 3901/2011 (απλοποίηση και συνάρτηση των ενισχύσεων µε κρίσιµα τοµεακά κριτήρια).
–Επανεξέταση των µέσων ενίσχυσης της επενδυτικής δραστηριότητας µε διάδοση της χρήσης ανακυκλούµενων χρηµατοδοτήσεων.
–Προετοιµασία και εκπόνηση του νέου ΕΣΠΑ 2014-2020 στη βάση προτεραιοτήτων της οικονοµίας µε συνδυασµό χρηµατοδοτικών ενισχύσεων και εξειδικευµένων υπηρεσιών στήριξης των επιχειρήσεων.
Η δηµιουργία νέων προϊόντων µε σαφή χαρακτηριστικά καινοτοµίας πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο στην ανάταξη της επιχειρηµατικής βάσης, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονοµίας
2. Ανάπτυξη και ενσωµάτωση της καινοτοµίας στην ελληνική παραγωγή
Ο ΣΕΒ έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η επανεκκίνηση της οικονοµίας ούτε είναι δεδοµένη ούτε µπορεί να ακολουθήσει την πεπατηµένη των προηγούµενων δεκαετιών.
Σήµερα οφείλουµε να σκεφθούµε την ανάπτυξη της χώρας όχι απλά µε µέτρο την οικονοµική µεγέθυνση, αλλά µε γνώµονα το γεγονός ότι η ελληνική παραγωγή πιέζεται αµφίπλευρα από παραγωγούς χωρών χαµηλού κόστους εργασίας- που δεν είναι πια ανειδίκευτη, αλλά και από παραγωγούς µε σηµαντικές τεχνολογικές και παραγωγικές ικανότητες που δραστηριοποιούνται σεεξόχως ανταγωνιστικές οικονοµίες.
Είναι γεγονός ότι µε τις ανεπαρκείς επιδόσεις της ελληνικής οικονοµίας σε όρους οικονοµίας της γνώσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ανοδικής πορείας, φθάσαµε σε σηµείο οι εταίροι και δανειστές της χώρας να θεωρούν, σήµερα, ως διέξοδο για την χώρα και να την επιβάλλουν, τις χαµηλές αµοιβές και την εσωτερική υποτίµηση εν γένει.
Ανεξάρτητα από τον τρόπο προσέγγισης είναι γεγονός ότι ενώ την κρίσιµη, πριν την κρίση 15ετία (1994- 2007) η οικονοµία συνολικά σηµείωνε µεγέθυνση και συνέκλινε µε τις οικονοµίες της ΕΕ, παράλληλα απέκλινε σε όρους οικονοµίας της γνώσης.
Σε αυτό συνέβαλαν η περιορισµένη ανάπτυξη καινοτοµίας, η ισχνή παρουσία της ελληνικής παραγωγής σε δυναµικούς και ανταγωνιστικούς τοµείς της διεθνούς οικονοµίας και το χαρακτηριστικά µικρό µέσο µέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων.
Αυτές οι υστερήσεις οδήγησαν νοµοτελειακά στην κρίση ανταγωνιστικότητας συνολικά της χώρας (παρά τις µεµονωµένες εξαιρέσεις) και έχουν προσδώσει στην ελληνική οικονοµία χαρακτηριστικά αποκλίνουσας, από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές, οικονοµίας.
Οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις επιδόσεις στην έρευνα και στην καινοτοµία, κατατάσσουν την Ελλάδα, σταθερά, στις χώρες µε µέτριες επιδόσεις και σίγουρα χαµηλότερα από τον ευρωπαϊκό µέσο όρο.
Ενώ το επιστηµονικό και ερευνητικό δυναµικό της χώρας είναι αξιόλογο και καταρτισµένο, σήµερα η έρευνα δύσκολα µετατρέπεται σε καινοτοµία, η οποία µε τη σειρά της ακόµα πιο δύσκολα µετασχηµατίζεται σε βιώσιµη επιχειρηµατικότητα.
Στα κύρια εµπόδια ανάπτυξης καινοτοµίας κατατάσσεται η έλλειψη χρηµατοδότησης, οι παρωχηµένες δοµές στήριξης της επιχειρηµατικότητας, η αναποτελεσµατική σύνδεση της έρευνας µε την καινοτοµία και της καινοτοµίας µε τις ανάγκες της αγοράς, κτλ.
Εν µέσω της συνεχιζόµενης οικονοµικής ύφεσης και της κατάρρευσης της ζήτησης, οι παρεµβάσεις ενθάρρυνσης και υποστήριξης της καινοτόµου επιχειρηµατικότητας αποτελούν µια από τις βασικές επιλογές διεξόδου και ανάκαµψης.
Η διέξοδος από το σηµερινό τέλµα πέραν της αντιµετώπισης των προβληµάτων ρευστότητας βρίσκεται στην ικανότητα για καινοτοµία σε όλο το φάσµα δραστηριότητας των επιχειρήσεων (σχεδιασµός προϊόντος, διαδικασίες παραγωγής, εµπορική εκµετάλλευση, διοίκησης, κτλ).
Η δηµιουργία νέων προϊόντων µε σαφή χαρακτηριστικά καινοτοµίας πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο στην ανάταξη της επιχειρηµατικής βάσης, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονοµίας.
Η επιχειρηµατική κοινότητα αξιολογεί ιδιαίτερα θετικά την έµφαση που δίνουν οι εξαγγελίες του Υπουργείου Ανάπτυξης για τη διαµόρφωση µιας αποτελεσµατικής πολιτικής για την τεχνολογική ανάπτυξη και την καινοτοµία.
Αποτελεί, συνεπώς επιτακτική ανάγκη η οριστικοποίηση του θεσµικού πλαισίου για την έρευνα και την καινοτοµία (εκκρεµεί από το 2011), εργαλείο για τη διαµόρφωση του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου για την Έρευνα, την Τεχνολογία και την Καινοτοµία.
Ο ΣΕΒ θεωρεί το ρόλο του Εθνικού Συµβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας ιδιαίτερα κρίσιµο στην παρούσα πολύ λεπτή φάση µετάβασης της ελληνικής οικονοµίας.
Προς αυτήν την κατεύθυνση προτείνουµε την δηµιουργία ενός διαρκούς forum συνάντησης και συνοµιλίας του ΕΣΕΤ µε την επιχειρηµατική κοινότητα.
Ο ΣΕΒ εκπροσωπεί τις σύγχρονες και υπεύθυνες ελληνικές επιχειρήσεις, τις µόνες που διατηρούν κάποια, µικρή έστω, ερευνητική δραστηριότητα στην Ελλάδα.
Παρά τη δυσµενή συγκυρία, ο ΣΕΒ έχει εισάγει εµφατικά την καινοτοµία στο δηµόσιο διάλογο µε την ανάπτυξη µηχανισµού παρακολούθησης βασικών τεχνολογικών εξελίξεων.
Ο µηχανισµός αυτός πρέπει να καταστεί δηµόσια υποδοµή της χώρας και ο ΣΕΒ τον θέτει στη διάθεση του Υπουργείου για αξιολόγηση, περαιτέρω ανάπτυξη και αξιοποίηση.
Παράλληλα, ο ΣΕΒ ξεκινά ευρείας κλίµακα πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της καινοτοµίας και των δεξιοτήτων στις ελληνικές ΜΜΕ.
Πρακτικά και ενόψει ετοιµασίας της νέας προγραµµατικής περιόδου πρέπει να επανεξετάσουµε το συνολικό πλαίσιο χρηµατοδότησης της έρευνας και καινοτοµίας.
Η εµπειρία των συγχρηµατοδοτούµενων προγραµµάτων δείχνει ότι αυτά σπάνια οδηγούν σε βιοµηχανική ή επιχειρηµατική πράξη.
Για την επιχειρηµατική κοινότητα της χώρας είναι ιδιαίτερα κρίσιµο να εξετασθεί σε νέες βάσεις το καθεστώς χρηµατοδοτικής ενθάρρυνσης της έρευνας και ανάπτυξης και ειδικότερα το καθεστώς φορολογικών εκπτώσεων (στις χώρες της ΕΕ είναι η πλέον διαδεδοµένη και αποτελεσµατική πρακτική).
Η ελληνική οικονοµία χρειάζεται δίαυλους συνεργασίας επιχειρηµατικής και ερευνητικής κοινότητας ως προϋπόθεση για την καινοτοµία.
Η συνεργασία επιχειρήσεων µε πανεπιστήµια ή ερευνητικά κέντρα παραµένει σε χαµηλά επίπεδα ενώ παρουσιάζονται σοβαρές ελλείψεις σε υποδοµές υποδοχής και εκκόλαψης καινοτόµων επιχειρήσεων.
Στη σηµερινή φάση πρέπει πολιτεία, ερευνητική και επιχειρηµατική κοινότητα να αξιολογήσουν τις δυνατότητες ανάπτυξης των τεχνολογικών πάρκων της χώρας, στην προοπτική εκπόνησης ενός Εθνικού Σχεδίου Υποδοµών Ανοικτής Καινοτοµίας µε διακριτούς ρόλους για τον καθένα.
Το Υπουργείο Ανάπτυξης, σε συνεργασία µε εµπειρογνώµονες των δανειστών και άλλων ξένων φορέων µελετά την ίδρυση ελληνικής επενδυτικής τράπεζας ή Ταµείου.
Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα ιδιαίτερα σε µια περίοδο σπάνιων επενδυτικών κεφαλαίων, ιδιωτικών και τραπεζικών.
Ωστόσο επισηµαίνουµε την ανάγκη ο νέος θεσµός να µπορεί να προσανατολίσει τις παρεµβάσεις του σε επενδυτικά σχέδια σε τοµείς προτεραιότητας µε επιδεικτικό χαρακτήρα και ισχυρή πολλαπλασιαστική επίπτωση, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ανάπτυξης νέων καινοτόµων προϊόντων και υπηρεσιών και αξιοποίησης αποτελεσµάτων της έρευνας.
Ο ΣΕΒ πιστεύει ότι σηµαντικό µέρος αυτών των πόρων πρέπει να διοχετευθεί σε σχέδια – φάρους που προκύπτουν από συνεργασίες επιχειρήσεων µε έλληνες και ξένους ερευνητές.
Και η διακυβέρνησή του να γίνεται από κοινού µε τον ιδιωτικό τοµέα.
Η σηµερινή οικονοµική κρίση στην Ελλάδα είναι πρωτίστως κρίση ανταγωνιστικότητας.
Για τη διέξοδο από τη σηµερινή κρίση χρειάζεται ενθάρρυνση των επιχειρήσεων για την ανάπτυξη και ενσωµάτωση της καινοτοµίας στις παραγωγικές διαδικασίες τους µέσα από ολοκληρωµένες παρεµβάσεις και κατάλληλα εργαλεία (πχ απλούστερο θεσµικό πλαίσιο, σύγχρονα τεχνολογικά πάρκα, δοµές σύνδεσης έρευνας και πανεπιστηµίων µε την επιχειρηµατικότητα, προγράµµατα απόκτησης δεξιοτήτων καινοτοµίας).
Τα κρίσιµα προς συζήτηση θέµατα είναι τα εξής:
– Η οριστικοποίηση του θεσµικού πλαισίου για την έρευνα και την καινοτοµία και η διαµόρφωση του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου για την Έρευνα, την Τεχνολογία και την Καινοτοµία.
– Η αποσαφήνιση και ανάδειξη του ρόλου του Εθνικού Συµβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας.
– Οργάνωση διαρκούς forum του ΕΣΕΤ µε την επιχειρηµατική κοινότητα.
– Μηχανισµός παρακολούθησης στρατηγικών τεχνολογικών εξελίξεων.
– Νέο καθεστώς χρηµατοδοτικής ενθάρρυνσης της έρευνας και ανάπτυξης και ειδικότερα το καθεστώς φορολογικών εκπτώσεων (Αναµόρφωση του Ν. 3292/04 )
– Σχέδιο ανάπτυξης των τεχνολογικών πάρκων της χώρας – Εθνικό Σχέδιο Υποδοµών Ανοικτής Καινοτοµίας
– Νέα επενδυτική Τράπεζα: προσανατολισµός-πόροι-διοίκηση
Στρατηγικής σηµασίας η συµφωνία του δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα σε ένα ολοκληρωµένο εθνικό σχέδιο εξωστρέφειας, µε συγκεκριµένους και µετρήσιµους στόχους ανά χώρα, προϊόν, ωριµότητα επιχείρησης
3. Η εξωστρέφεια στρατηγική επιλογή της νέας περιόδου
Είναι δεδοµένο ότι η επάνοδος της οικονοµίας σε θετικούς ρυθµούς ανάπτυξης µπορεί να στηριχθεί µόνο στη βελτίωση της εξαγωγικής επίδοσης και ευρύτερα της εξωστρέφειας.
Όµως απουσιάζει ένα πραγµατικό στρατηγικό σχέδιο για τη βελτίωση των επιδόσεων της χώρας στις διεθνείς αγορές.
Η στήριξη των εξαγωγικών προσπαθειών των ελληνικών επιχειρήσεων είναι αποσπασµατική.
Η ανάπτυξη της εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων αναστέλλεται από ποικίλης φύσης διοικητικά εµπόδια (πχ γραφειοκρατία, δυσλειτουργία τελωνείων, προβληµατική επιστροφή του ΦΠΑ, ρευστότητα, ασφάλιση προϊόντων, κτλ), την απουσία σύγχρονων χρηµατοδοτικών µέσων, την απουσία πραγµατικών υπηρεσιών και υποδοµής στρατηγικής πληροφόρησης οι δυσλειτουργικές δοµές πληροφόρησης αλλά και οι ελλείψεις σε σχετικές δεξιότητες.
Είναι στρατηγικής σηµασίας η συµφωνία του δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα σε ένα ολοκληρωµένο εθνικό σχέδιο εξωστρέφειας, µε συγκεκριµένους και µετρήσιµους στόχους ανά χώρα, προϊόν, ωριµότητα επιχείρησης, κτλ.
Η προσπάθεια αυτή πρέπει να βασίζεται στην ποιότητα, στη διαφοροποίηση, στο ισχυρό brand name ενώ ταυτόχρονα να εκµεταλλεύεται τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήµατα της χώρας.
Η δηµιουργία ή/και ενεργοποίηση των κατάλληλων δοµών και µηχανισµών υποστήριξης πρέπει να είναι σε συµφωνία µε τους στόχους του εθνικού σχεδίου.
Συνοπτικά, τα κρίσιµα προς συζήτηση θέµατα είναι τα εξής:
– Εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης της Εξωστρέφειας µε πυλώνες τις υποδοµές στήριξης των επιχειρήσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, την ευχερή χρηµατοδότηση, την ανάδειξη στελεχών της εξωστρέφειας.
– Κατάργηση διοικητικών εµποδίων και βαρών σε θέµατα εξαγωγών και τελωνείων µε έµφαση στα προβλήµατα επιστροφής του ΦΠΑ των εξαγωγικών επιχειρήσεων και την αποτελεσµατική ασφαλιστική κάλυψη των εξαγωγών στο πλήρες φάσµα της εξαγωγικής δραστηριότητας.
– Αποτελεσµατική διακυβέρνηση του συστήµατος στήριξης της εξωστρέφειας µε ουσιαστική συµµετοχή των εκπροσώπων των εξαγωγικών επιχειρήσεων και της επιχειρηµατικής κοινότητας ευρύτερα.»
